Nieuws - Dierenkliniek 't Ossehoofd

Door dierenkliniek ‘t Ossehoofd gepubliceerd
Voor U gelezen

Door dierenkliniek ‘t Ossehoofd gepubliceerd

Vondelingen en de praktijk

Dierenkliniek ‘t Ossehoofd krijgt geregeld hulpbehoevende en gewonde vondelingen aangeboden op de praktijk. Deze worden gebracht door de Dierenambulance of door anderen. Ze zijn geregeld in slechte conditie. Met zorg, geduld en de nodige medische hulp lukt het ons veelal deze dieren er weer bovenop te helpen. Van de vondelingen die gechipt zijn en geregistreerd staan in een databank wordt gewoonlijk de eigenaar teruggevonden. Bij niet gechipte dieren is dit helaas veel minder vaak het geval en wordt er voor deze dieren een nieuwe eigenaar gezocht. De kosten van de opvang en behandeling worden gedragen door de praktijk. Veel dank zijn we daarbij verschuldigd aan de klanten en hun donaties in de collectie bus op onze balie.

Gelukkig helpen wij met deze handelingen talloze gewonde dieren, wat het de moeite waard maakt.

Fiets door etalageruit

Heerhugowaard 27 april 2008

Hedennacht werden de bewoners van de Berckheidelaan rond 01.00 uur opgeschrikt door een harde knal. De politie was snel ter plaatste en constateerde dat op nog niet geheel verklaarbare wijze een fiets door een etalageraam van Dierenkliniek ’t Ossehoofd was gevlogen. De klap was zo hevig dat ook het raam erboven dat net voorzien was van zonwerend folie, eveneens gesneuveld was. Dierenartsen D.L. van Os en M. Nijssen werden onafhankelijk van elkaar opgetrommeld en hebben met plaatmateriaal en andere zaken die voor dit soort calamiteiten standaard voorhanden zijn, het raam weer zo goed mogelijk gedicht.
Voor de dienstdoende dierenarts Nijssen was dit nu de derde keer in één jaar dat hij geconfronteerd werd met vernielingen. Reden voor hem om voor te stellen dit onderwerp als voldoende beheerst op zijn zogenaamde vaardigheidslijst dienstdoende dierenartsen af te tekenen. Dierenarts van Os beweerde dat hij in aantal de tel kwijt was maar dat hij nog wel wist dat hij al zo’n tien jaar geleden een middernachtelijk glaasje whisky had gedronken met de plaatselijke glaszetter op de tiende ruitbreuk. We zullen dergelijke grootspraak maar wijden aan zijn leeftijd en het nachtelijk uur waarin deze boude bewering werd gedaan.
Vermoed wordt dat de ligging van ’t Ossehoofd en omliggende gebouwen zodanig is, dat er tussen de gebouwen een windhoos kan ontstaan die los liggende voorwerpen weg kan slingeren. Al eerder zijn bakstenen, stoeptegels en ander voorwerpen door deze ruit heen gevlogen. Ook is tot twee keer toe op deze plek de hoek van de vensterbank afgebroken.
Een en ander kan immers geen toeval zijn.

De fiets is voor nader onderzoek meegenomen naar het politiebureau.

Met vriendelijke groet,
Uw verslaggever

Nieuwe ontwikkelingen rond pijnstilling bij katten met artrose

Velen weten helaas maar al te goed hoeveel totaal verschillende soorten pijnstillers er inmiddels door de humane geneesmiddelenindustrie zijn ontwikkeld. Allen met hun eigen voordelen maar helaas ook met hun eigen bijwerkingen. Een aantal van die middelen is ook voor gebruik bij de kat geregistreerd. De meeste meeste middelen zijn dat niet omdat ze bij de kat te ernstige bijwerkingen veroorzaken.

Recent is het product Meloxicam ter beschikking gekomen voor langdurige pijnstilling bij katten met artrose. Dit middel bestond al voor hond en paard en is nu verder ontwikkeld voor de kat. Doorgaans kan het zonder problemen gebruikt worden. Inmiddels hebben wij hiermee enkele opvallend gunstige resultaten gezien bij katten.
Indien uw kat veel last en pijn heeft van een gewrichtsaandoening zou het dier voor een dergelijke behandeling in aanmerking kunnen komen. Natuurlijk staat niet op voorhand vast dat dit product ook voor uw dier een succesvolle therapie is om zijn klachten te verlichten. Misschien is uw kat hiermee gebaat. Wint u meer informatie bij ons in…

Nieuw dieetvoer voor katten met artrose

Artrose is een chronische en vaak progressieve aandoening van een of meer van de bewegende gewrichten, die wordt gekenmerkt door degeneratie (verval) van gewrichtskraakbeen, kleine woekeringen van nieuw bot en een ontstekingsreactie. De aandoening gaat gepaard met pijn en toenemende invaliditeit.

De behandeling bestaat doorgaans uit toediening van pijnstillende en tevens ontstekingsremmende middelen (de zogenaamde NSAID’s oftewel Non Steroidal Anti Inflammatory Drugs). In ernstige gevallen worden ook wel injecties in het gewricht toegediend met corticosteroïden.
Een geheel nieuwe benadering is een dieetvoer van omega-3 vetzuren. Dit soort stoffen helpt bij het onder controle brengen van de ontsteking en daardoor dus ook van de pijn. Daarnaast verminderen ze de activiteit van de enzymen die het kraakbeen afbreken. Kraakbeen beschermt het bot en gedraagt zich als een soort ‘schokbreker’ in het gewricht. Bij artritis wordt dit kraakbeen constant vernield door destructieve enzymen, een proces dat zelfs nog doorgaat tijdens de toediening van ontstekingsremmende en pijnverlagende middelen.

Hills Prescription Diet Feline j/d bevat:

Hoge gehaltes aan omega-3 vetzuren (uit diepzeevisolie) die de kraakbeenvernietigende enzymen afremmen en de ontstekingen rond en in het gewricht tegengaan en zo dus ook de pijn verminderen.
Natuurlijke glucosamine en chondroitinesulfaat bouwstenen voor herstel van het kraakbeen.
Een anti-oxidantformule met vitamine E en C, selenium en bèta-caroteen die gewrichtsweefsels beschermen tegen de door de ontsteking veroorzaakte vrije radicalen.
Een gecontroleerde calorie-inhoud, om gewichtstoename te voorkomen en extra belasting van de gewrichten te vermijden.

Door dit dieet zal vaak de behoefte aan medicatie afnemen. Het is handig als minder vaak middelen moeten worden toegediend en het kan uiteindelijk zelfs kosten besparen. Daarnaast is minder medicijnengebruik voor het dier uiteindelijk veiliger. Maar het belangrijkste is dat de pijn bij het dier afneemt en de mobiliteit verbetert.
Als u bij kat één van deze tekenen opmerkt:

Stijfheid en moeite bij het opstaan.
Moeite met het zichzelf wassen.
Minder willen spelen.
Moeite bij springen.
Mank lopen of rare gang.

Neem dan contact met ons op om te kijken of dit dieet geschikt is om de levenskwaliteit van uw kat te verbeteren.

‘t Ossehoofd op de kleindiertentoonstelling

Assistentes Nicole en Mariska waren zaterdag 24 januari te gast bij de kleindiertentoonstelling van het Clusius College te Alkmaar.

Gratis gebitscontrole op maandag, woensdag en donderdag

Dierenkliniek ‘t Ossehoofd onderstreept het belang van regelmatige gebitscontrole van uw huisdier.

Iedere maandag, woensdag en donderdag gratis gebitscontrole van uw huisdier.

U kunt hiervoor een afspraak maken bij paraveterinair assistente Mariska. Zij geven u advies hoe u het beste het gebit van uw huisdier kan behandelen en onderhouden.

Veel gebitsproblemen bij honden
80% van de honden ouder dan 3 jaar heeft gebitsproblemen. Hondeneigenaren zijn zich bewust van het feit dat gebitsproblemen veel voorkomen, maar nemen nog te weinig actie om deze te verhelpen en te voorkomen.

Om de bewustwording van de hondeneigenaar voor een goede gebits-verzorging te vergroten en de rol van de dierenarts hierin te onderstrepen, zijn wij iedere maandag, woensdag en donderdag beschikbaar voor gebitscontrole van uw huisdier. Deze controle is bovendien gratis. Een moment bij uitstek voor een controle bij uw dierenkliniek en extra aandacht voor preventie.

Gebitsverzorging bij hond of kat
Alhoewel iedereen het voor zich zelf heel normaal vindt om dagelijks aan gebitsreiniging te doen, denken we daar bij onze huisdieren minder snel aan. Moeten honden en katten dan ook dagelijks hun tanden poetsen? Eigenlijk wel!
Door de voeding die wij onze dieren geven wordt het gebit nog nauwelijks gebruikt. Blikvoer, in de volksmond wel ‘vlees’ genoemd, is papperig en heeft qua samenstelling weinig met echt vlees te maken.

Honden slikken droogvoer of brokjes meestal in zijn geheel door. En het voer dat wel ‘gekauwd’ wordt, wordt eigenlijk meer geplet. Van enige gebitsreinigende werking of tandvleesmasserende werking is bij deze voeding dus geen sprake.

Bij katten staat vaak de hele dag een bakje droogvoer klaar. Doordat ze verdeeld over de hele dag eten, krijgt de mondholte niet meer de tijd te herstellen na de maaltijd. Dit werkt plaquevorming in de hand.

Het eten van blikvoer of brokjes voor het gebit is dan ook niet te vergelijken met het werk waar het ‘scheurgebit’ van kat en hond eigenlijk voor gebouwd is: stukken vlees van een bot af trekken.

Gevolgen van een slecht gebit:

Met pijn of ongemak gepaard gaande ontsteking van het tandvlees.
Verlies van tanden en of kiezen.
Een slechte adem.
Problemen met eten.

Een vies gebit betekent bovendien een enorme belasting met bacteriën voor het lichaam. Infecties van maag en darmen, of nog erger, van hartkleppen, lever en nieren, kunnen hiervan het gevolg zijn.
Over het algemeen komt een slecht gebit eerder voor bij kleinere rassen dan bij grote. Dit komt omdat de tanden en kiezen bij kleine rassen veel dichter tegen elkaar staan dan bij de grotere rassen en kleine rassen minder krachtig kauwen.

Bij rassen met een korte snuit zoals bijvoorbeeld de Engelse bulldog, Cavelier King Charles spaniël of de Franse bulldog, staan de tanden en kiezen niet alleen erg dicht tegen elkaar aan, maar staan ze ook vaak gekanteld of naast elkaar. Hierdoor kunnen voedselresten zich makkelijker tussen de kiezen ophopen en kan zich tandplaque vormen, met alle kwalijke gevolgen van dien.

Tandplaque voorkomen
Het beste is natuurlijk dagelijks tandenpoetsen, maar dit is niet voor iedereen weggelegd. Bovendien vergt het veel discipline voor zowel het dier als de eigenaar.
Tegenwoordig zijn er brokken op de markt die zo groot zijn dat het dier ze wel eerst stuk móet bijten voor hij ze kan doorslikken. Bovendien is de structuur van deze brokken dusdanig dat ze echt doorgebeten moeten worden en niet kunnen worden ‘geplet’. Dit is een goed en compleet voer dat geen aanvulling behoeft.

Kauwbrokken niet geschikt voor alle honden
Deze ‘kauw’brokken zijn echter niet geschikt voor dieren die op een speciaal dieet staan. Denk hierbij aan bijvoorbeeld nierpatiënten, suikerpatiënten, dieren met een dieet tegen blaasproblemen enzovoort. Dit geldt ook voor de speciale gebitsreinigende kauwstaven. Overigens hebben deze een beter effect op het gebit bij kleinere honden dan bij de grote rassen. Wel kunnen door het eten van kauwstaven soms maagdarmproblemen ontstaan.
Ook het kauwen op flostouwen en botten kan een goede stimulans zijn. Wel kan dit slijtage veroorzaken aan tanden, kiezen of tandvlees, wat uiteraard ook weer problemen kan opleveren. Als de hond veel met tennisballen (deze worden met steenwol versterkt) of stenen speelt, kan dit extra slijtage aan het gebit in de hand werken!
Goede gebitsverzorging is dus niet altijd eenvoudig en aan het geven van allerlei hulpmiddelen om het gebit schoon te kauwen zitten dus de nodige haken en ogen. Er is dus geen standaardoplossing!
Het belangrijkste is dat u als eigenaar het gebit van uw huisdier regelmatig controleert. Zo kunt u ingrijpen voor er serieuze problemen ontstaan.

Hoe controleert u het gebit van uw huisdier
Om de tanden en kiezen goed te kunnen bekijken, kunt u het beste achter het dier gaan zitten. Bij grote rassen neemt u het dier tussen uw benen als u op een stoel of op de grond zit en bij de kleinere rassen en katten neemt u het dier op schoot, zo dat hij met zijn rug naar u toe zit. Pak nu rustig de kop bij de onderkaak en trek hem voorzichtig naar achteren. Als de neus in de lucht wijst, trekt u de bovenlip omhoog en de mondhoek wat naar achteren. Op die manier kunt u de tanden en kiezen goed inspecteren. Doe dit zowel aan de linker als aan de rechterkant van de kaak.

Waar u op moet letten:

Conditie van het tandvlees. Normaal is tandvlees roze. Als het dier er pigmentvlekken op heeft, is het zwart. Het tandvlees moet niet gezwollen, rood of bloederig zijn.
Conditie van tanden en kiezen. Gezonde tanden en kiezen zijn wit, zitten niet los, er zijn geen wortels zichtbaar, ze zijn niet afgebroken en hebben geen dikke laag tandsteen of een laagje tandplaque.

Mocht u een of meer van bovengenoemde gebreken in de mond van uw dier ontdekken, raadpleeg dan de dierenarts.

Kauwen op een tennisbal kan ernstige gebitsslijtage geven bij de hond

Het apporteren en spelen met tennisballen is vrij populair bij hondenbezitters. Minder bekend is dat het oppervlak van de tennisbal wordt versterkt met steenwol. Dit kan bij honden die langdurig op zo’n dan meestal toch al kapotte tennisbal kauwen, een verwoestende slijtage van het gebit veroorzaken.
Bijgaand foto’s van een hond waarbij op een leeftijd van 3 jaar door slijtage (abrasie) alle kronen van de kiezen en de hoektanden al volledig zijn weggesleten. De openliggende wortelkanalen kunnen vervolgens makkelijk aanleiding geven tot een wortelpuntontsteking die weer een kaakontsteking tot gevolg kan hebben. Een kostbare zaak want aangetaste elementen moeten verwijderd worden of er moet gekozen worden voor een apex resectie (verwijderen van de wortelpunt).
Preventieve wortelkanaalbehandeling uitvoeren is uiteraard een betere optie maar dit gebeurt zelden.
De foto’s zijn een voorbeeld van de kaakinfectie door een wortelpuntontsteking van de ver doorlopende hoektanden van de hond.

Op de bovenste en de middelste foto is een bobbel/abces wortelontsteking van een hoektand te zien.
Op de onderste foto wijst de pijl een versleten tand aan.

Opgenomen dier thuis via de camera te volgen

Al geruime tijd worden de dieren die zijn opgenomen in onze kliniek bewaakt met camera’s. Dit biedt onze medewerkers de gelegenheid ze ook op afstand in de gaten te houden. Daaruit is een experiment voortgekomen dat op dit moment loopt in onze kliniek. Het is gebaseerd op nieuwe beschikbaar gekomen technieken. Gezien de gunstige ervaringen met dit experiment zijn inmiddels enkele camera’s geïnstalleerd, waarmee via een online verbinding een opgenomen dier thuis op de pc kan worden gezien. Het gaat hierbij om katten en kleinere honden die langer dan één dag zijn opgenomen. Zie verder:

Camerabewaking (Instructies)

Camerabewaking: reacties en ervaringen

Aan alle medewerkers,

Onze pup Fred was behoorlijk ziek zoals jullie weten, en moest bij jullie worden opgenomen. Wij vonden dat natuurlijk erg zielig voor hem. Het is ook niet niks als je je pup moet achterlaten en hij in een kooi aan het infuus moet. Als baasjes ben je dan ook erg ongerust en hoop je er maar het beste van. Toen hoorde wij dat er een camera boven zijn kooi hing en wij vanaf thuis op onze laptop konden bekijken hoe het met hem ging. Daar hadden we nog nooit van gehoord. Thuis gekomen hebben wij dan ook meteen de laptop aangezet en via een simpele klik op de knop konden wij direct zien hoe het met ons puppy ging. Wat een geweldig systeem!!! Het neemt behoorlijk wat ongerustheid weg. Je ziet hoe enorm goed er voor je pup gezorgd word, onze dank nog daarvoor. Daardoor heb je ook minder de behoefte om te gaan bellen, omdat je kunt zien dat al het mogelijke voor hem gedaan wordt.

Met andere woorden….hij was bij jullie in goede handen. En wat natuurlijk nog mooier was, was dat Fred opknapte en na 5 dagen naar huis mocht. Nu gaat het goed met hem. Wij vonden het echt heel geweldig om via de camera te kunnen zien hoe het met Fred ging. Wij hebben onder ander. door dit systeem veel vertrouwen gekregen in jullie dierenkliniek en weten hierdoor dat als er wat met onze hondjes aan de hand is, er voor hun maar één goed adres is…..

Leonie Appers

Hallo allemaal,
Wij, Leonie en Dick, willen jullie op deze manier laten weten dat wij zeer tevreden zijn met de zorg die jullie bieden aan onze hondjes en poezen. Wij komen al jaren met onze beestjes bij ‘t Ossehoofd en zullen dit zeker blijven doen. Helaas zijn er ook beestjes die onder de zorg van jullie zijn overleden of waar euthanasie op verricht is. Dit heeft ons zeker niet van gedachten doen veranderen, omdat we weten dat de zorg die jullie bieden voor onze beestjes écht optimaal is. De wijze waarop jullie met ons en onze beestjes omgaan, zeer begrip- en respectvol, waarderen wij zeer. Twee kleine voorbeelden:

Ons hondje Brammetje moest geopereerd worden. Helaas heeft dat complicaties opgeleverd waaraan hij is overleden. De zorg, het kaartje en belangstelling van jullie allen heeft ons toen erg goed gedaan.
Onze poes Gompie werd pas geleden nog geopereerd aan een groot gezwel op zijn rug, ook dit keer weer blijk van jullie aandacht en medeleven. Met Gompie gaat het gelukkig erg goed.
Ook het feit dat we via de webcam naar Gompie konden kijken, vonden wij een SUPERSERVICE!
We weten maar al te goed dat mensen de neiging hebben om te klagen als iets fout gaat en niks te laten horen als men wel tevreden is. Daar willen wij wel anders in zijn.
Wij hebben erg veel waardering voor jullie allemaal en wij willen jullie bedanken voor de inzet, respect, medeleven en vooral het uitstekende werk wat jullie doen!

Bedankt,
Leonie en Dick Cools, maar natuurlijk ook Bartje, Babs, Boris, Jip, Gompie en onze nieuwe aanwinst King.

Feestdagen. Chocola en rozijnen giftig voor uw hond

Vooral rond Kerstmis, Pasen en Sinterklaas als mensen volop snoepen, weten honden nog wel eens chocolade te bemachtigen. Vaak is wel bekend dat chocolade voor honden giftig is, maar niet welke hoeveelheden al een risico vormen en wat de verschijnselen zijn.

Rozijnen

Rozijnen zijn giftig voor de hond. Tussen de 15-30 gram rozijnen per kilo lichaamsgewicht kan al fataal zijn voor de hond. Een voorbeeld: Een Vizla (Hongaarse staander) met een gewicht van 25 kg kreeg na het eten van 450 gram rozijnen twee dagen maag-darmklachten met braken waarbij de nieren stopten met werken. Ondanks behandeling kon de hond niet meer gered worden.

Chocolade

Theobromide is het bestanddeel van cacao dat giftig is voor de hond. De werking is een beetje te vergelijken met cafeïne. Indien er wordt uitgegaan van 20 mg theobromide per gram cacao of 10 milligram per gram pure chocolade, dan moet na het eten van 75 gram chocolade door een middelgrote hond van 25-30 kilo, serieus rekening worden gehouden met vergiftiging.

Deze reep kan al giftig zijn voor een middel- grote hond! (bijvoorbeeld labrador).

Behandeling van vergiftiging door chocolade bij honden

Bron: www.poisoncentre.be

Inleiding

Chocolade bevat theobromide wat ernstige vergiftigingen kan veroorzaken bij honden. Het behoort tot de groep methylxantines waartoe ook cafeïne en theofylline behoren. Deze plantaardige alkaloïden geven een stimulatie van het centraal zenuwstelsel en de hartspier. Daarnaast geven ze een relaxatie van de gladde spieren (vooral de bronchiale) en een verhoogde urineproductie.
In onderstaande tabel de concentratie theobromine per gram chocolade-product. Een dosis van 100-250 mg theobromine per kilo lichaamsgewicht is een potentieel dodelijke dosis!

Product	Theobromine per gram
Witte chocolade	0,009 mg
Oplos chocolade	0,5 mg
Melk chocolade	1,5 – 2,2 mg
Pure chocolae	4,5 – 16 mg
Cacaopoeder	5,3 – 26 mg
Cacaobonen	11 – 43 mg

Theobromide wordt bij honden langzaam door het maag-darmkanaal opgenomen. Er vertoont zich een plasmapiek na ongeveer 10 uur. Ook uren na het eten van chocolade kan het dus nog steeds zinvol zijn uw hond te laten braken. De ‘halfwaardetijd’ (de tijd die nodig is om de helft van de theobromide uit de chocolade te verteren) bedraagt ongeveer 17,5 uur. De verschijnselen kunnen dus afhankelijk van de hoeveelheid chocolade wel 1-3 dagen aanhouden.

Symptomen

De eerste symptomen beginnen na ongeveer 2-4 uur:

Onrustig
Braken
Urineverlies
Diarree
Snelle pols
Verhoogde lichaamstemperatuur
Snelle ademhaling

Enkele uren later kunnen de volgende symptomen waarneembaar zijn:

Hartritmestoornissen
Spierstijfheid
Overdreven reflexen (hyperreflexie)
Ataxie
Spiertrekkingen en stuipen (convulsies)
Coma

18 tot 24 uur na het intreden van hartritmestoornissen, kan de dood intreden..

Therapie

Er is geen tegenmiddel (antidoot) voor chocolade. De behandeling bestaat uit het bestrijden van de gevolgen. Als de hond de chocola minder dan 2 uur geleden heeft gegeten en er géén symptomen zijn, kan een braakmiddel gebruikt worden zoals apomorfine 0.02-0.04 ml/kilo IV.
Daarna een herhaalde behandeling met actieve kool 0.5-2.0 g/kilo of via een maagsonde iedere 4 uur gedurende minimaal 72 uur. De verdere therapie is afhankelijk van de verschijnselen.

Met hond, kat of fret op vakantie naar Frankrijk

Als u van plan bent om op vakantie naar Frankrijk te gaan met hond, kat of fret, dan is het raadzaam om enkele voorzorgsmaatregelen te treffen om zo de gezondheid van uw eigen huisdier en die van anderen te waarborgen. De Europese lidstaten hebben maatregelen genomen om de gezondheid van mens en dier te waarborgen. In dit kader past Frankrijk sinds 1 oktober 2004 de bepaling 998/2003 toe voor huisdieren die voor niet-commerciële doeleinden naar andere landen gaan. Hiermee wordt derhalve de richtlijn 92/65/CE gewijzigd.

Identificatie
Hond, kat of fret die meegaan naar Frankrijk moeten getatoeëerd of gechipt zijn.
Europees dierenpaspoort en inenting tegen rabiës
Het nieuwe Europese dierenpaspoort is sinds 1 oktober 2004 verplicht. Met dit paspoort kunnen eigenaren hun huisdier meenemen op reis in de landen binnen de Europese Unie. Iedere persoon die van het ene land naar het andere reist met zijn hond, kat of fret moet het paspoort, dat in de plaats komt van de voormalige documenten, kunnen tonen.
Om naar Zweden, het Verenigd Koninkrijk, Ierland en Malta te reizen, is de wetgeving nog strenger. Extra maatregelen zijn verplicht zoals een behandeling tegen parasieten en een bloedonderzoek op antistoffen.
Het Europese dierenpaspoort vermeldt de identificatie van het dier (tatoeage of chip), een beschrijving van het dier, de naam en het adres van de eigenaar en de datum van inenting tegen rabiës. Het paspoort is bij de dierenarts verkrijgbaar.
Als het dier nog nooit is ingeënt, moet men één maand wachten voordat de inenting geldig is en het dier kan worden meegenomen naar Frankrijk. Indien de inenting tegen rabiës niet meer geldig is (dus ouder dan 1 jaar) dan moet het dier opnieuw ingeënt worden. In dat geval moet men ook één maand wachten voordat de inenting weer geldig is.
Bijzondere maatregelen
- Beperking van het aantal dieren
  Maximaal vijf huisdieren (carnivoren) kunnen worden geïmporteerd in de bovengenoemde omstandigheden. Boven de vijf wordt er in aanvulling op deze voorwaarden voor elk dier een certificaat van goede gezondheid geëist en is er een invoervergunning nodig.
- Dieren jonger dan drie maanden
  Om een dier mee te nemen dat jonger is dan drie maanden heeft men een derogatie nodig. Deze kunt u bij de DGAL (adresgegevens onderaan dit artikel) aanvragen onder vermelding van de datum, het aantal dagen dat u in Frankrijk wilt verblijven, de leeftijd van het dier en zijn identificatienummer.
- Aanvals- en verdedigingshonden
  Er gelden bijzondere maatregelen voor zogenaamde ‘aanval- en verdedigingshonden’ waarvan bekend is dat ze gevaarlijk kunnen zijn.
- Aanvalshonden
  Honden zonder officiële stamboekpapieren en honden die qua uiterlijk lijken op de volgende rassen behoren tot de categorie aanvalshonden: Staffordshire Terrier, American Staffordshire Terrier (pitbulls), Mastiff (“boer-bull”) en Tosa. Het is verboden deze honden mee te nemen voor een verblijf in Frankrijk of ze mee te nemen op een doorreis door Frankrijk.
- Verdedigingshonden
  Honden van het zuivere ras Staffordshire Terrier, American Staffordshire Terrier, Rottweiler, Tosa en honden die lijken op het rottweilerras behoren tot de categorie verdedigings- en waakhonden.
- Verblijf in Frankrijk wordt toegestaan, maar de volgende voorwaarden dienen in acht genomen te worden:
  - In openbare gelegenheden is het dragen van een muilkorf verplicht en moeten de dieren aangelijnd zijn. De houder/eigenaar moet minstens 18 jaar zijn, niet veroordeeld zijn voor een misdaad of tot een gevangenisstraf. Het dier moet verzekerd zijn.
  - Bij controle worden alleen geldende stamboekpapieren erkend als bewijs van raszuiverheid van de hond.
  - In geval van definitieve of langdurige vestiging in Frankrijk, dient de eigenaar aangifte te doen bij het gemeentehuis ter plekke.
  - Belangrijk: de hierboven genoemde regels gelden tevens voor personen die met hun dieren in Frankrijk op doorreis zijn
Documenten niet in orde
Bij constatering van het niet naleven van de hierboven genoemde regels kan uw dier in beslag genomen worden, of worden gerepatrieerd.

Contact
Contactpersoon bij de DGAL :
Bureau protection animale: Tel: 0033 1 49 55 84 76
Fax: 0033 1 49 55 81 97
Contactpersoon bij de Franse Ambassade (Mission Economique) in Nederland: Mlle Claire Biener
Tél : 070 356 66 19 Fax : 070 365 60 74
E-mail : claire.biener@missioneco.org

Rabiës vaccinatie met langere beschermingsduur

Sinds kort is een vaccin tegen rabiës op de markt gekomen met een beschermingsduur van 3 jaar.
De Europese regelgeving is aangepast zodat deze beschermingsduur van 3 jaar ook geldt voor het reizen in Europa. Inmiddels beschikt onze kliniek over dit vaccin. Honden die met dit vaccin zijn gevaccineerd kunnen dus vanaf één maand tot 3 jaar na die vaccinatie op vakantie worden meegenomen naar een groot aantal Europese landen.

Nieuwe ontwikkelingen rond pijnstilling bij honden

Velen weten helaas maar al te goed hoeveel totaal verschillende soorten pijnstillers er inmiddels door de humane geneesmiddelenindustrie zijn ontwikkeld, allen met hun eigen voordelen maar helaas soms ook met hun eigen bijwerkingen. Een aantal van die middelen is ook voor gebruik bij de hond geregistreerd, maar voor de meeste middelen is dit niet het geval omdat ze bij dit dier te ernstige bijwerkingen veroorzaken. Klik hier om elders op de website te lezen hoe schadelijk paracetamol voor uw kat is.
Tot voor enkele jaren gold dit ook voor een nog vrij nieuwe groep pijnstillers (de cox 2 remmers) die bij de mens vooral gebruikt voor de bestrijding van pijn veroorzaakt door gewrichtsaandoeningen zoals artrose. (Voor de meer ingewijden: de cox-2 remmers vallen weer binnen de zogenaamde NSAID’s = Non Steroidal Anti Inflammatory Agents). De laatste jaren zijn er echter 2 medicijnen beschikbaar gekomen uit deze voor dieren nieuwe groep. Inmiddels hebben wij hiermee enkele opvallend gunstige resultaten gezien bij honden met gewrichtsaandoeningen die ondanks hun medicatie met andere middelen nog zeer stram waren en pijn leden. De prijs ten opzichte van de bestaande NSAID’s ligt wat hoger. Afhankelijk van het gewicht van de hond en de verpakking is dat zo’n 20-60%. Indien uw hond ondanks de reeds toegediende medicijnen veel last en pijn heeft van een gewrichtsaandoening, kan dit dier mogelijk voor een dergelijke behandeling in aanmerking komen. Natuurlijk staat niet op voorhand vast dat dit product ook voor uw dier een succesvolle mogelijkheid biedt om zijn klachten te verlichten. Het kan in ieder geval de moeite waard zijn om daarover meer informatie in te winnen.

Een huisdier heb je niet zomaar

Dieren nemen een steeds belangrijkere plaats in binnen onze samenleving. Er is dan ook een groeiend respect voor dieren. Hedendaagse dierentuinen zien er heel anders uit dan vijftig of honderd jaar geleden. Het optreden van dieren in het circus staat der discussie. Wereldwijd worden misstanden met dieren aan de kaak gesteld.
Om dieren in hun natuurlijke omgeving te beschermen is er internationale wetgeving die het houden van veel vogelsoorten en bijzondere dieren aan banden heeft gelegd. De zogenaamde “Cites lijsten”.
Aan de andere kant wordt er steeds meer van bezitters van gezelschapsdieren verwacht. Huisdierbezitters moeten overlast, door bijvoorbeeld hondenpoep, blaffende honden of de penetrante geur van ongecastreerde katers, voor hun medemens voorkomen. Van hondenbezitters wordt verwacht dat ze hun hond goed opvoeden. Van kattenbezitters, zeker van katten die naar buiten gaan, mag worden verwacht dat ze zijn gechipt en gesteriliseerd of gecastreerd.
Indien u ervoor kiest uw poes of teef niet te laten steriliseren (castreren) dan kiest u voor het risico dat uw kat of hond drachtig wordt. Indien het u leuk lijkt om uw huisdier éénmalig een nestje te laten krijgen dan moet dit goed worden overdacht. Dus niet midden in de nacht de dierenarts bellen dat de poes of hond aan het “bevallen” is en hoe het nu verder moet (zie als voorbeeld het verhaal op onze site. Een gedegen voorbereiding die al begint met de keuze van de ouderdieren. Immers een ongelukkige keuze kan ook bij kruisingen een nest met nakomelingen met ongewenste afwijkingen betekenen.
Wist u overigens dat het wettelijk strafbaar is een kitten of pup voor hun 7e levensweek van hun moeder te scheiden. Terecht, want voor de meeste pups en kittens is ook de 7e week nog veel te vroeg.

Bent u van plan om binnenkort een huisdier aan te schaffen? Overdenk dan vooraf de consequenties van het huisdierbezit. Dit geldt natuurlijk al lang niet meer alleen voor katten en honden. Ook konijnen, cavia’s en andere knaagdieren, vissen in vijvers, hagedissen en slangen moeten op een goede verzorging kunnen rekenen.

Informatie inwinnen moet natuurlijk al gebeuren voordat u de dierenwinkel of het tuincentrum binnenstapt of gaat kijken bij pups of kittens die langs de weg of via internet worden aangeprezen. Stel u zelf de vraag wie de hond uitlaat als u werkt. Of als uw kinderen 10 jaar ouder zijn, is het diertje dan nog zo interessant? Wie verschoont de cavia van de kinderen als ze gaan puberen? Of als de cavia of konijn geen 6 jaar blijkt te worden, zoals de verkoper heeft gezegd, maar 14 jaar?
Maak vooraf een lijstje van wat u wilt en wat u nodig heeft, want eenmaal oog in oog met die kleine schattige bolletjes wol op pootjes wordt het moeilijk om nee te zeggen. Dat weet natuurlijk ook de verkoper die u adviseert.
Naast de directe verzorging, huisvesting en verdere consequenties van uw nieuwe huisdiervoor de directe omgeving moet ook het kostenaspect worden meegenomen in de bewuste aanschaf van een huisdier. De meeste huisdieren worden oud zonder dat ze ooit echt ziek zijn, maar ieder dier kan wat gaan mankeren, om nog maar te zwijgen over aanrijdingen en ongelukken. De hedendaagse diergeneeskunde maakt veel mogelijk maar optimale behandelingen kosten geld. Het is dan ook goed om hier een potje voor te reserveren of uw hond of kat voor een bescheiden bedrag per maand te laten verzekeren.

Omdat de aanschaf van een huisdier zo veel meer in houdt, is het Landelijk Informatie Centrum voor Gezelschapsdieren opgezet.
Deze onafhankelijke instantie beoogt met hun website de plek te zijn voor objectieve en eerlijke informatie voor het houden van huisdieren.

Neem gerust eens een kijkje op de site van het LICG (www.licg.nl)
Dierenarts D.L. van Os
Dierenkliniek ‘t Ossehoofd

Rabiësvaccinatie zinnig of flauwekul?

Wat is hondsdolheid/rabiës?

Dit is een virusinfectie die via het speeksel wordt overgebracht door likken en bijten van wilde en tamme vleeseters (wolf, vos maar ook kat en hond). Op de plek van de beet vermenigvuldigt het virus zich. Na weken tot maanden (de incubatietijd) bereikt het virus de hersenen. Als het virus eenmaal de hersenen heeft bereikt is de afloop altijd dodelijk. In de incubatietijd, de tijd waarin er dus nog geen verschijnselen zijn, kunnen mensen die besmet zijn geraakt met het rabiësvirus, behandeld worden met afweerstoffen. Maar dan moet men wel weten of men besmet kan zijn geraakt!

Voorkomen en verspreiding

In Nederland zijn bij mensen, honden en katten al langere tijd geen rabiësgevallen meer voorgekomen. In andere West-Europese landen komt rabiës maar sporadisch voor. In Oost-Europa, Azië, maar vooral in Zuid-Amerika en Afrika komt rabiës echter zeer veel voor. Jaarlijks worden wereldwijd zo‘n 10 miljoen mensen voor deze ziekte behandeld. Toch sterven er jaarlijks wereldwijd zo’n 50.000 mensen aan rabiës.

Rabiës bij vleermuizen in Nederland

In Nederland wordt nog wel regelmatig rabiës gevonden bij vleermuizen, maar eigenlijk nooit bij de dwergvleermuis. Dit is de vleermuis die iedereen kent omdat je die weleens in en om het huis tegenkomt. Het rabiësvirus komt vooral voor bij andere meer zeldzame vleermuizen en is gelukkig minder gevaarlijk dan het rabiësvirus wat voorkomt bij hond en kat. Maar ook contact met dit rabiësvirus via vleermuizen kan voor de mens dodelijk verlopen. U moet vleermuizen dus nooit aanraken! Kijk voor vleermuizen die je in huis vindt voor adviezen op de website van het RIVM. Bij vermoeden van contact met vleermuizen moet dit ook altijd gemeld worden.

Rabiës via pups uit het buitenland

Veel mensen schaffen een pup aan zonder herkomstcertificaat (stamboom). Ze beseffen niet goed dat de helft van de puppies op deze wijze illegaal uit het buitenland komt. Juist in landen waar rabiës heerst zijn de pups goedkoop en is het dus voor de hondenhandel interessant om ze daar te kopen. Ze komen veelal illegaal de grens over en worden als Nederlandse pup verkocht. Op deze wijze kan er dus ook ongemerkt een pup in een gezin komen die maanden later hondsdol blijkt te zijn. Door spelen met de pup worden kinderen, volwassenen en andere dieren in het gezin ongemerkt geïnfecteerd. Recent is dit een gezin in België en en in Frankrijk overkomen. Alle dieren die contact hadden gehad met deze pup moesten uit voorzorg worden afgemaakt. De mensen uit het gezin zijn behandeld.

Met je hond of kat (of fret) naar het buitenland

We gaan met zijn allen veel vaker en veel verder op vakantie dan vroeger. Het wordt daarbij steeds gewoner je huisdier mee te nemen. De Europese regelgeving wordt daar geleidelijk op aangepast. Zo was het tot een aantal jaren in het geheel niet mogelijk om een huisdier op vakantie mee te nemen naar Engeland. Het dier moest daarvoor namelijk 6 maanden (!) in quarantaine. Door de eenwording van Europa is er een ‘versoepeling’ van de eisen voor het meenemen van huisdieren binnen Europa. Zo is het voor veel landen sinds een aantal jaren mogelijk het huisdier slechts één keer per drie jaar te laten vaccineren tegen rabiës (mits het juiste vaccin gebruikt is) en is voor vele landen helemaal geen gezondheidsverklaring meer nodig.

Rabiës-titerbepaling

Daarentegen willen de autoriteiten van een aantal landen graag bewezen zien dat een hond (of kat) gevaccineerd is tegen rabiës, alvorens het dier tot dat land wordt toegelaten. Er wordt daarom gevraagd naar een bloeduitslag die moet bewijzen dat het betreffende dier inderdaad goed beschermd is tegen rabiës. Dit noemt men een titerbepaling. Aangezien de tijd tussen vaccinatie-titerbepaling en toestemming tot vertrek ongeveer een half jaar in beslag neemt, dient de procedure voor vakantie naar landen als Engeland, Zweden en Noorwegen ruim voor vertrek gestart te worden. Voor landen buiten Europa kunnen weer heel andere regels gelden. Verder geldt in een aantal landen een muilkorf- of aanlijngebod of worden sommige rassen in het geheel niet toegelaten. Goed van te voren informeren dus! De boetes zijn hoog en in beslagname kan volgen.

De dierenarts en zijn taken in de volksgezondheid

Als dierenarts hebben wij, ook binnen de gezondheidszorg van mensen, een taak als het gaat om zoönosen. Zoönosen zijn ziekten die van dier op mens of omgekeerd overgebracht kunnen worden. De overheid gaat er terecht vanuit dat dierenartsen de regelgeving op dit punt zeer serieus nemen. Het is bovendien een taak die, indien deze niet correct wordt uitgevoerd, tot grote consequenties kan leiden. Dat dit geen theorie is mag ook wel blijken uit recente rabiësgevallen in België en in Frankrijk. Hier wordt door eigenaren van dieren misschien weleens wat te makkelijk aan voorbij gegaan.

Rabiësvaccinatie: een serieuze zaak dus!

Wij kunnen daarom niet genoeg het belang onderstrepen van de rabiësvaccinatie als u met uw huisdier naar het buitenland gaat. Met het nieuwste vaccin, een deugdelijke vaccinatie, registratie, chip en paspoort is uw dier drie jaar aantoonbaar beschermd tegen rabiës. Dus waarom een risico nemen als u even de grens over gaat?
Moet u zich eens voorstellen wat een onrust het geeft als er weer rabiës uitbreekt in Nederland en iedereen zich bij elk contact met een hond of kat moet gaan afvragen of hij of zij misschien geïnfecteerd is geraakt. Daarbij komt nog de gedachte dat de overheid kan verplichten je dier preventief te ëuthanaseren, omdat het mogelijk in contact kan zijn geweest met een dolle hond, vos of kat uit het buitenland.

De aanschaf van pups

Denkt u daarnaast eens na of u misschien niet één van de tienduizenden mensen per jaar kan zijn die onbedoeld toch een pup uit het buitenland heeft aangeschaft. Welke reden werd ook al weer genoemd voor het niet aanwezig zijn van andere pups of de moederhond? Zag de moederhond er eigenlijk wel uit alsof ze net een nest gezoogd had?
Naast het risico op rabiës met zo’n pup uit het buitenland speelt u met de aanschaf van een dergelijke pup ook onbedoeld de hondenhandel in de kaart met landen die er hele andere maatstaven op na houden voor het houden, fokken en transporteren van honden.
Een zwerver meesmokkelen uit het buitenland is misschien goed bedoeld maar kan dus ook desastreus uitpakken!
Meer informatie over de eisen voor het reizen met uw huisdier naar het buitenland en de aanvullende eisen van verscheidene landen kunt u vinden op onze website www.ossehoofd.nl en de website van onze beroepsorganisatie www.knmvd.nl.

Heeft u nog vragen, dan kunt u altijd contact met ons opnemen.

Met vriendelijke groet,
Dierenarts de heer Drs. D.L. van Os
Dierenkliniek ’t Ossehoofd
Publicatie: April 2008: – De Ezelsbrug
– Uitgave St. Dierenambulance Noord Kennemerland

Lange nagels bij (oudere) honden

Lange nagels hoeven lang niet altijd geknipt te worden. Bij het ouder worden is het normaal dat de ondervoet wat doorzakt en dat de nagels wat minder kort afslijten. Daarnaast loopt de oudere hond mogelijk wat minder en vooral wat minder fanatiek. De natuur past zich aan de veranderde situatie aan met als gevolg dat het leven in de nagel ook veel verder doorloopt. Dit is goed te merken omdat vaak met een klein beetje afknippen de nagel al begint te bloeden. Hoewel dit helemaal niet erg is en nauwelijks pijn doet, geeft het wel aan dat het knippen mogelijk niet nodig is. Echt te lange nagels bloeden niet na het knippen.
Het te kort afknippen geeft de hond minder houvast bij het lopen. Juist de oudere hond heeft dit houvast nodig. Bij de oudere honden van met name de grotere rassen (zoals de Herder en de Labrador) komt daarnaast veel ataxie voor als gevolg van lumbosacraal stenose. Dit is een aandoening aan de onderrug waarbij het zenuwstelsel aan de achterhand minder goed functioneert. De hond krijgt dan een meer slepende gang waardoor de eigenaar de nagels hoort en ten onrechte kan denken dat de nagels te lang zijn.
Andere redenen om nagels te knippen zijn scheefgroei, ongelijke slijtage of blijven hangen van nagels.
Het scheef slijten is weliswaar een gevolg van verkeerd doorlopen maar heeft wel tot gevolg dat de hond niet meer recht op zijn tenen staat. Verkeerde belasting van de tenen met artrose kan hiervan het gevolg zijn.
Indien echt nodig kan de nagel onder een roesje worden ingekort, waarbij het “levende deel” wordt terug gebrand. Dit maakt het mogelijk om de nagel indien dit echt nodig is in te korten.

Met vriendelijke groet,

Dierenarts de heer Drs. D.L. van Os
Dierenkliniek ’t Ossehoofd

Publicatie: Maart 2008: De Ezelsbrug

Bijtwonden door en bij honden

Wat er met ‘katjesspel’ wordt bedoeld weet u vast wel. Twee katten die spelen, dreigen of elkaar de oren van het hoofd afmeppen. Ook honden hebben hun eigen ‘spel‘ maar de gevolgen van dat spel worden soms schromelijk onderschat. Een bijtwond bij uw hond van een andere hond ziet er vaak onschuldig uit. Meestal als een paar gaatjes in de huid. Maar het werkelijke gevaar zit ín de huid tússen die gaatjes!
Als honden bijten gaan onder de huid de hoektanden naar elkaar toe. Hiermee wordt het hele gebied tussen de huidbeschadigingen geïnfecteerd. Bovendien wordt de huid ook opgetild en daarmee losgetrokken van het onderliggende weefsel. De beschadiging en mogelijke infectie is dus altijd minstens de afstand tussen de gaatjes. De ernst van de wond is ook nog eens afhankelijk van de plaats waar die is toegebracht.

Bijtwonden in hals, flank en liezen

Bijtwonden in hals, flanken en liezen geven relatief veel problemen doordat veel ‘losliggend’ vel in combinatie met beweging zorgt voor een snelle verspreiding van de infectie. Berucht zijn wonden die veroorzaakt worden als een hond door een grotere hond in de hals is gepakt en daarbij heen-en-weer is geslingerd bij wijze van afstraffing. De gaatjes zitten daarbij boven op de hals en rug,terwijl het inwendige wondvocht onmiddellijk via het losgescheurde halsgebied langs de halsvlakte naar beneden zakt en de infectie zich zo snel verspreidt.

Bijtwonden op de kop, borstkas en billen

Wonden op de kop zien er vaak ernstig uit maar vallen door de afwezigheid van losliggend vel vaak enorm mee. Beschadigingen op de borstkas en billen kunnen ook meevallen. Het vel zit hier relatief strak en beweegt weinig waardoor een infectie zich minder snel verspreidt.

Bijtwonden in poten

Deze geven problemen doordat de infectie zich door het bewegen van spieren en pezen direct verspreidt.

Behandeling van bijtwonden

Het toedienen van antibiotica bij bijt- en scheurwonden is vaak niet voldoende, óók niet als dit vlak na het incident gebeurt. Het spoelen van de wond direct na het bijtincident is evenmin een oplossing omdat de infectie hierdoor vaak alleen maar meer wordt verspreid.
Bij bijt- en scheurwonden is de bloedsomloop sterk verstoord waardoor antibiotica net als het afweersysteem niet goed kan doordringen in het geïnfecteerde gebied. Vaak voorkomen antibiotica wel het verspreiden van bacteriën in de rest van het lichaam en daarmee het ziek worden van de hond.
Wij adviseren u bij bijtincidenten het liefst binnen twee dagen naar de dierenarts te gaan zodat direct de juiste behandeling kan worden ingezet.
Indien de plaats van de wond het toelaat dan is het effectiever de huid te openen om zo al het vuil en afstervend weefsel te verwijderen. Dit lijkt een erg drastische methode maar geeft een veel sneller en beter resultaat met een veel kortere genezingstijd, minder kosten en minder teleurstellingen. Het litteken valt vaak enorm mee.
Genezing hangt uiteraard af van de geneeskracht, de voedings- en gezondheidstoestand en de bouw van de hond.

Met vriendelijke groet,
Dierenarts de heer Drs. D.L. van Os
Dierenkliniek ’t Ossehoofd

Publicatie: Februari 2008: De Ezelsbrug

Een souvenirtje…

Naar schatting worden er in Nederland circa 180.000 puppies per jaar gekocht. Minder dan de helft hiervan is afkomstig van Nederlandse fokkers of professionele leveranciers. Van de rest is niets bekend maar het is wel zeker dat veel hondjes uit de voormalige Oostbloklanden komen.

Een verhaal zonder goede afloop

Ze waren zo blij met hun souvenir. Op de laatste dag van hun vakantie in Hongarije liepen ze recht in de pootjes van een schattige pup. Het beestje nieste wat maar volgens de geraadpleegde Hongaarse dierenarts zou dat vanzelf weer overgaan. Eenmaal thuisgekomen werd het niezen erger en begon het pupje te hoesten. De pup at al minder en speelde minder. En zo kwamen ze bij ons op de praktijk terecht.
Zuchtend buigt de dierenarts zich over het hondje: niet ontwormd, géén informatie over leeftijd en ouders én geen vaccinatieboekje! Vaccinatie beschermt de pup tegen een aantal virussen en infecties die anders veelal dodelijk verlopen.
Met een somber gevoel over de afloop, maar vol goede moed start je de behandeling, maar de gezondheid van de pup holt achteruit. Een infuus, opname, medicatie, het lijkt niet te mogen baten. De pup moet worden ingeslapen. En de eigenaar denkt: “Wat oneerlijk! Waarom toch zo’n kleine, lieve pup? Maar ja, als we hem niet hadden meegenomen, was hij dáár wel gestorven!”

Een gezonde basis

Om als pup een gezonde, vrolijke en volwassen hond te worden, moet aan een aantal basisvoorwaarden worden voldaan. De pup moet zo lang mogelijk bij de moeder blijven die uiteraard gezond, goed ontwormd en op tijd gevaccineerd is. Het is het beste voor de pup als hij al in het nest wordt ontwormd en gevaccineerd. Moedermelk voorziet de pup van beschermende afweerstoffen. De pup moet dan ook ruim de tijd krijgen om van moedermelk te wennen aan vast voedsel Zo zijn de darmpjes van de pup al aan ‘vast voer’ gewend als hij met zijn nieuwe baasje meegaat.

Geen kwaliteit maar kwantiteit

In de voormalige Oostbloklanden gaat men heel anders om met de fokkerij van honden. Men streeft niet naar kwaliteit maar naar kwantiteit! De honden worden gefokt in zogenaamde ‘puppyfarms’ oftewel puppyboerderijen of hondenfabrieken. Deze massale fokkerij doet denken aan de bio-industrie. Grote, donkere schuren, moederdieren die nestje-na-nestje krijgen tot ze na vier jaar worden ‘afgedankt’. Zolang ze maar pups voortbrengen is er weinig aandacht voor het welzijn van de dieren. Goede voeding, vaccinatie en hygiëne; basismaatregelen voor een goede gezondheid van honden zijn daar onbelangrijk. Sterker nog: er is niemand die er naar vraagt!

Puppy bio-industrie

Als de jonge pup ongevaccineerd, niet gewend aan vast voer en met onvoldoende weerstand zijn grote reis naar het Westen begint, beginnen ook de problemen. Bij aankomst in Nederland wordt de pup gevaccineerd en krijgt hij een paspoort. Tot nu toe niets aan de hand. Het hondje is echter niet gewend aan vast voer en mist de beschermende stoffen uit de moedermelk. Hierdoor kunnen darmproblemen ontstaan. Mogelijk heeft het een ziekte onder de leden. Misschien zelfs wel hondsdolheid! Hondsdolheid komt in Nederland niet meer voor maar nog wel regelmatig in de voormalige Oostbloklanden. Puppies uit Oostbloklanden zijn goedkoop en Nederlandse- en Belgische hondenhandelaren kopen daar dan ook graag in. Door de lagere prijs maakt het niet uit dat ze niet allemaal gezond zijn en het niet halen. Dit ‘verlies’ zit bij de lage prijs in!

Dierenleed

Eenmaal bij het nieuwe baasje aangekomen, wordt het hondje ziek. De verkoper geeft ‘niet thuis’ of biedt aan het hondje ‘om te ruilen’. De dierenarts kan soms weinig verrichten. Tja hoor ik de lezer denken, wie kóópt nou zo’n hondje, zo’n stukje dierenleed-op-puppypootjes? Veel meer mensen dan je zou verwachten! Veel honden worden aangeboden via internet, de krant of komen uit gelegenheidsnestjes. Maar vlak ook de dierenwinkel niet uit als leverancier van puppies! En als je eenmaal bent gesmolten voor zo’n schattige pup met intens mooie bruine oogjes, dán geloof je de aardige oude meneer op zijn blauwe ogen met de verhalen waarom de moederhond er niet is en waarom er weinig tot niets over het puppy bekend is.

En zelf meenemen uit het buitenland?

Advies van uw dierenarts: bezint eer gij begint! Als er iets met de hond aan de hand is, kunt u met een hond die u meeneemt uit het buitenland nergens terecht. Dit in tegenstelling tot een hondje dat bij een betrouwbare (Nederlandse) fokker is gekocht. Bovendien -en dit is misschien nog wel belangrijker- houdt u met de buitenlandse aankoop een methode van fokken van honden in stand die we in Nederland eigenlijk niet willen. Hondenhandel is toegestaan! Maar door met zorg de pup, het nest, de ouders en de manier van verzorging te kiezen kunt u een bijdrage leveren aan het verdwijnen ervan. Denk er ook aan dat de paar honderd Euro die u ‘bespaart’ door een Oostblok-hond te kopen, niet in verhouding staat tot medische kosten en alle andere kosten en uitgaven die nodig zijn voor vele jaren goed hondenleven.
Natuurlijk worden niet alle hondjes ziek. Ook veel zieke puppies met een slechte start slepen we er als dierenartsen doorheen. Maar daar wordt de pijn van eigenaar en dierenarts bij de pups waarbij dit niet lukt niet minder om. Als dierenartsen zijn we toch het meest blij met een gezonde pup die we met een beetje hulp van onze kant op weg kunnen helpen naar een lang en gezond leven.
Heb eerbied voor de moederdieren, en draag niet onbedoeld bij aan de onverantwoorde en massale fokkerij en kies voor een hondje van een betrouwbare fokker of een betrouwbaar adres.

Publicatie: November 2007: De Ezelsbrug

Is úw hond of kat al verzekerd?

Dierenkliniek ’t Ossehoofd heeft alle faciliteiten om uw huisdier de meest optimale medische zorg te bieden. Optimaal gebruik maken van deze faciliteiten kan betekenen dat wij samen met u een keuze moeten maken tussen de behandelingsmogelijkheden en de daarbij behorende kosten.
Uw dier “voordeliger” maar daardoor minder optimaal behandelen betekent in praktijk vaak minder onderzoek naar achterliggende oorzaken met daardoor minder gerichte behandelingen en minder inzicht, begeleiding en verzorging gedurende het ziekteproces. Gelukkig gaat dit vaak goed, maar soms leidt dit tot complicaties die bij een meer volledige diagnose hadden kunnen worden voorkomen. Voor u als eigenaar zal het een ontevreden gevoel geven als achteraf blijkt dat het anders had gekund of gemoeten.
U zult daarbij als eigenaar van uw dier afgaan op de informatie die u van ons krijgt en uw overwegingen mede afstemmen op uw financiële mogelijkheden. Dit kan extra moeilijk worden als daarbij zelfs het leven van uw huisdier op het spel staat.
Bij verzekerde dieren is er duidelijk meer ruimte om voor de optimale zorg te kiezen. Immers het leeuwendeel van de kosten is dan gedekt en daardoor is de schade voor u als huisdierbezitter beter te overzien. Om deze redenen willen wij hierbij graag Petplan onder uw aandacht brengen. Petplan, de meest complete zorgverzekering voor hond en kat.

Waarom ondersteunt dierenkliniek ’t Ossehoofd de zorgverzekering van Petplan?
Petplan zorgverzekering is ondergebracht bij een solide maatschappij. De dekking is uitgebreid en praktisch zonder uitsluitingen. Bij keuze voor het daarvoor bestemde pakket bent u ook verzekerd voor preventieve en reguliere zorg zoals vaccinaties, vlooienmiddelen en ontwormingsmiddelen. De verzekeraar komt niet voor niets met een dergelijk pakket, want een goed gevaccineerd en ontwormd dier zal minder snel ziek worden.

Tevens bestaat bij Petplan de mogelijkheid om naast het zorgpakket nog aanvullende verzekeringen af te sluiten zoals een sterilisatie/castratieverzekering, een chemotherapie/radiotherapieverzekering en een crematieverzekering.
Voor meer informatie en/of een brochure van Petplan kunt u altijd bij ons binnenlopen.

Met de combinatie Petplan zorgverzekering en dierenkliniek ’t Ossehoofd, bent u verzekerd van de beste medische zorg voor uw hond en kat.

Dierenkliniek ‘t Ossehoofd geeft vondelingen een nieuwe kans

U loopt vast weleens over het Berckheideplein om een boodschap te doen bij de Dekamarkt of om een lekkere snack te halen bij de snackbar.
Als u dan langs onze kliniek loopt, is het u misschien opgevallen dat er regelmatig aanplakbiljetten op de ramen van onze praktijk hangen waar wij katten ter herplaatsing aanbieden.
Hoe komt dit zo?
Regelmatig komt de dierenambulance naar onze praktijk met een gewonde kat, waarvan geen eigenaar bekend is. Wij bieden ze dan de medische zorg die ze nodig hebben en doen ons uiterste best om de kat weer met hun baasje te verenigen. Als eerste checken we of de kat een identificatiechip heeft. Als de kat deze heeft, dan hebben we het baasje gelukkig snel opgespoord. We kunnen alle diereigenaren dan ook niet genoeg benadrukken hun dier te laten chippen. Als de kat geen chip heeft, dan bellen we alle opvanginstellingen in de nabije omgeving, zoals asiels, stichting Zwerfdier enzovoorts om te horen of het dier daar als vermist is opgegeven.
Mocht bovenstaande allemaal niet het geval zijn en is het dier na kortere of langere behandeling weer opgeknapt, dan hebben we een zogenaamde vondeling in huis. Deze kunnen we dan bij een nieuw baasje gaan plaatsen.
Ook komen onze vondelingen wel eens op een andere manier bij ons binnen. Dit gaat dan meestal om katten die vanwege een medisch probleem niet meer bij de eigenaar kunnen blijven. Een eigenaar kan soms om wat voor reden dan ook het medische probleem niet meer aan of heeft de financiële middelen er niet voor om het probleem op te lossen.
De eigenaar kan er dan voor kiezen de kat aan ons af te staan. Wij nemen het dier dan op en zorgen dan dat het medische probleem wordt opgelost.
Als het dier dan door ons gezond en herplaatsbaar wordt bevonden, dan behandelen wij deze als vondeling en gaan er vervolgens actief mee aan de slag om een nieuw baasje te vinden.
Wij houden de katten op onze bovenverdieping/kantine, alwaar ze worden verzorgd en vertroeteld als huiskatten. Maar we hebben beperkte ruimte en kunnen helaas ook niet 24 uur per dag in hun nabijheid zijn.
Wij proberen dan ook al het mogelijke om de katten zo spoedig mogelijk aan een nieuw baasje te helpen. Dit houdt in dat we een leuke foto met verhaaltje op onze website plaatsen, aanplakbiljetten aan het gebouw hangen en advertenties plaatsen in verschillende bladen.
Maar het herplaatsen valt helaas niet altijd mee. Het enige dat we kunnen doen is er veel publieke aandacht aan blijven besteden.
Denkt u nu een huisje te kunnen bieden aan een herplaatskat en wilt u weten of wij vondelingen hebben die een nieuw baasje zoeken, kijk dan regelmatig op onze website www.ossehoofd.nl
Natuurlijk kunt u ook altijd in het voorbijgaan de aanplakbiljetten op ons gebouw bekijken.
Heeft u interesse in een kat of wilt u meer informatie over onze vondelingen en/of de herplaatsvoorwaarden? Loop gerust vrijblijvend bij ons binnen. Wij zijn altijd bereid alles over onze kanjers te vertellen en met trots aan u te laten zien.

Publicatie: Juni 2007: De Ezelsbrug

Het is weer de tijd van de bloemetjes en de bijtjes…

Hoera! De lente is weer aangebroken!

Op het moment dat ik dit schrijf, schijnt het zonnetje alweer lekker een paar dagen en iedereen heeft weer de kriebels om lekker in de tuin aan de slag te gaan of andere leuke dingen in de buitenlucht te doen. Niet alleen wij hebben lentekriebels, ook de hormonen van onze ongecastreerde katers en ongesteriliseerde poezen beginnen weer hevig te kriebelen. In plaats van dat zij binnen op de vensterbank zitten te mijmeren, nemen ze nu uitgebreid de gelegenheid om lekker rond te flaneren in de buurt en soms dagenlang weg te blijven. Ook als u wit dat ze binnenblijven, dan nóg hou je ze bijna niet tegen en weten ze zelfs door ieder kiertje te ontsnappen. En dan……. Tja, hou er maar rekening mee dat u een nestje krijgt of dat ergens een nestje van uw kater ligt.
Wilt u nu eigenlijk geen nestje of wilt u dat uw kater lekker elke avond snorrend uw op schoot in slaap valt in plaats van achter de dames aan gaat, laat ze dan tijdig “helpen”. Dit kan bij ons al vanaf een half jaar oud. Het is een relatief kleine ingreep en ze zijn er met een aantal dagen weer helemaal bovenop. U heeft dan weer uw eigen gezellige huiskat terug, die niet meer persé de drang voelt om te ontsnappen. Mocht u nu in het bezit zijn van een kat (wel of niet “geholpen”) die u toch lekker buiten wilt laten lopen, dan adviseer ik u met klem uw kat te laten chippen. Als uw ongecastreerde/ongesteriliseerde kat nog niet in bezit is van een chip, dan adviseren wij u de kat gelijktijdig met de castratie/sterilisatie te laten chippen. Wij berekenen daar dan een gereduceerd tarief voor.

Wat is een chip nu eigenlijk?
Een chip is een soort microchip ter grootte van een rijstkorrel, met een uniek registratienummer, die onderhuids wordt ingebracht. Het dier merkt hier nauwelijks iets van, u kunt het vergelijken met een normale injectie. Omdat de chip voldoet aan de zgn. ISO-standaard is deze chip ook te herkennen in het buitenland. Als u op vakantie gaat naar het buitenland is het trouwens verplicht dat het dier is gechipt. Ook verlangt het merendeel van de dierenpensions dat uw dier gechipt is. Een chip kan worden afgelezen met een zogenaamde chipreader. Iedere officiële diereninstantie heeft zo’n chipreader in bezit (dierenambulance, asiel, dierenarts, etc.). Zodra de chip is ingebracht, wordt het chipnummer, uw gegevens en de gegevens van uw dier geregistreerd bij een speciale databank. De instantie die de chip van het dier afleest, kan bij deze databank de gegevens opvragen.
U denkt misschien: “Maar mijn dier heeft toch een penning/kokertje om, dus is de chip toch eigenlijk overbodig?” Ik kan u daarop als antwoord geven dat onze ervaring is dat de penning/kokertje meestal niet meer aanwezig is aan het halsbandje of, sterker nog, het hele halsbandje verdwenen is. Uw dier kan deze namelijk redelijk gemakkelijk kwijtraken. Als uw dier dan bij ons in de dierenkliniek terecht komt door verwondingen en dergelijke, dan hebben wij dus geen mogelijkheid om uw gegevens te achterhalen. Met een chip wel! Hiermee hebben wij u in een mum van tijd opgespoord en weet u waar uw dier verblijft. Wij kunnen dan ook adequaat medisch handelen in samenspraak met u en bovendien kan dit ook aanzienlijk in de kosten schelen! Een chip heeft eigenlijk alleen maar voordelen voor u, maar zeker voor uw dier! Maak daarom snel een afspraak om uw dier te laten chippen al dan niet in combinatie met de castratie/sterilisatie.

Publicatie: Mei 2007: De Ezelsbrug

Gebitsverzorging bij uw hond of kat

Alhoewel het bij ons heel normaal is om dagelijks aan gebitsreiniging te doen is dat bij onze huisdieren niet het geval. Want moeten honden en katten dan dagelijks hun tanden poetsen? Eigenlijk wel! Door de voeding die wij onze dieren geven wordt het gebit nog nauwelijks gebruikt: het vlees kan in zijn geheel worden doorgeslikt net als de gemiddelde brok. Bij deze voeding worden dus niet meer de tanden “schoongepoetst” en het tandvlees gestimuleerd zoals dat gedaan wordt als er stukken vlees van een bot af getrokken moet worden.

Wat nog wel wil helpen om tandplaque te voorkomen is het kluiven op een groot hard bot of inderdaad het dagelijks poetsen van de tanden bij uw hond en/of kat. Het tanden poetsen is op zich een hele goede oplossing, maar vaak voor de eigenaar niet vol te houden, als je huisdier dit al goed toelaat.

Tegenwoordig zijn er wel brokken op de markt die zo groot zijn dat het dier wel verplicht is deze eerst stuk te bijten alvorens ze doorgeslikt kunnen worden en dit werkt goed om het ontstaan van tandplaque te verminderen. Ook het kauwen op flostouwen en/of botten kan een goede stimulans zijn, alleen veroorzaakt dit soms ook slijtage of beschadiging aan de tanden, kiezen en/of tandvlees wat uiteraard ook weer problemen kan opleveren. Dit geldt overigens ook voor het spelen met tennisballen en stenen.

Wat zijn de gevolgen van een slecht gebit

Ontsteking van het tandvlees
Verlies van tanden en/of kiezen
Slechte adem
Problemen met eten
Hart-, nier- of leverschade

Over het algemeen komt een slecht gebit eerder voor bij kleinere rassen dan bij de grote. Dit komt omdat de tanden en kiezen veel dichter tegen elkaar aan staan dan bij de grotere rassen. Daarbij heb je natuurlijk ook nog de kortsnuitige rassen, denk bijvoorbeeld aan de Engelse Bulldog, Cavelier King Charles Spaniel of de Franse Bulldog. Hierbij staan niet alleen de tanden en kiezen erg dicht tegen elkaar aan, maar vaak ook naast elkaar. Hier kan de tandplaque erg goed tussen blijven zitten met alle bekende gevolgen.

Wat kun je nu zelf het beste doen om tandplaque te voorkomen

Het mooiste is natuurlijk dagelijks tanden poetsen, maar zoals ik al eerder zei, dit is niet iets dat voor iedereen is weggelegd en vergt een zware discipline voor zowel het dier als de eigenaar.

Het geven van een speciaal tandendieet is een mogelijkheid. Dit zijn gewoon grotere brokken waardoor de hond of kat verplicht is deze door te bijten. Het voer is een compleet voer dat geen aanvulling behoeft, maar voor dieren die op een speciaal dieet staan (denk hierbij aan bijvoorbeeld nierpatiënten, suikerpatiënten, dieren met een dieet tegen blaasproblemen, etc.) voor deze doelgroep vallen deze brokken al af. Dit geldt ook voor de speciale gebitsreinigende kauwstaven, die overigens een beter effect op het gebit hebben bij de kleinere honden dan bij de grote rassen. Daarbij kan door het eten van de kauwstaven maag/darmproblemen ontstaan.

Er zitten dus nog een hoop haken en ogen aan een goede gebitsverzorging. Het belangrijkste is misschien daarom ook wel dat u als eigenaar het zelf goed in de gaten kan houden door regelmatig het gebit goed te bekijken, zodat u tijdig bij de dierenarts aan de bel kan trekken voordat er serieuze problemen ontstaan.

Om de tanden en kiezen goed te kunnen bekijken, kun je beste achter het dier gaan zitten. Bij grote rassen neem je het dier tussen je benen als je zelf op een stoel of op de grond zit en bij de kleinere rassen en de katten neem je het dier op schoot zodat hij met zijn rug naar je toe zit.

Pak nu rustig de kop bij de onderkaak en trek hem rustig naar achteren. Als de neus naar de lucht wijst kunt u de bovenlip omhoog trekken en de mondhoek wat naar achteren en op die manier kunt u de tanden en kiezen goed inspecteren. Doe dit zowel aan de linker- als aan de rechterkant van de kaak.

Waar moet u op letten?

Hoe ziet het tandvlees eruit? Normaal is tandvlees roze of als het dier er pigmentvlekken op heeft zwart. Het moet niet gezwollen, rood of bloederig zijn.

Hoe zien tanden en kiezen er uit? Gezonde tanden en kiezen zijn wit, zitten niet los, er zijn geen wortels zichtbaar, zijn niet afgebroken, hebben geen dikke laag tandsteen of een laagje tandplaque.

Gratis gebitscontrole bij dierenkliniek ’t Ossehoofd

Nadat in de maand februari 2007 extra aandacht in de media is besteed aan het gebit van het huisdier en wij veel positieve reacties hebben ontvangen op onze gratis gebitscontroles, hebben wij besloten hiermee door te gaan.
Vanaf 1 maart kunt ueen afspraak maken voor een gratis gebitscontrole.
Loop gerust binnen en laat u adviseren.

Met vriendelijke groet,

Mélanie
Paraveterinair

Publicatie:
April 2007: De Ezelsbrug
April 2007: Uitgave St. Dierenambulance Noord Kennemerland

Pijnstillers voor mensen: giftig voor uw dier

U herkent het misschien wel…..
Uw dier voelt zich niet goed en u heeft in het medicijnkastje nog wel wat pijnstillers liggen die u zelf regelmatig gebruikt. Deze helpen meestal goed, dus hoe voor de hand ligt het om uw dier daar een tabletje van te geven. Het lijkt allemaal zo onschuldig, maar is het niet! (Eigenlijk is het ook wat vreemd, je geeft een kind toch ook geen medicijnen die voor de hond of kat zijn bedoeld?)
Veel vrij verkrijgbare geneesmiddelen voor mensen zijn namelijk zeer gevaarlijk voor het dier c.q. zeer giftig én kunnen soms zelfs de dood tot gevolg hebben!
Een bijkomend probleem is, dat wij als mensen de neiging hebben om alle pijnstillers op één hoop te gooien en alles een aspirientje of paracetamolletje te noemen. De stoffen in pijnstillers zijn echter allemaal sterk verschillend zowel in werking als in bijwerking bij onze huisdieren.

Voor alle humane en diergeneeskundige medicijnen geldt dat wat voor de ene diersoort veilig is, voor de andere soort ernstige bijwerkingen hebben of totaal niet kan werken. Daarbij komt nog dat elk medicijn zijn bijwerkingen heeft en de bijwerking van een ander medicijn kan versterken, zo ook pijnstillers. U kunt dit vergelijken met medicijnen die u op recept van de dokter bij de apotheek haalt. De apotheek controleert altijd of medicijnen wel bij elkaar gebruikt mogen worden. Zonder kennis medicijnen toepassen bij uw huisdier is dan ook sterk af te raden. Óf het werkt niet óf de schade is enorm. En dat kan toch niet de bedoeling zijn van zo’n “onschuldig” aspirientje. We nemen een paar voorbeelden van de meest gebruikte humane pijnstillers en hun mogelijke schade die ze bij een dier aan kunnen richten, met alle gevolgen van dien:

Paracetamol
Paracetamol wordt in een aantal stappen afgebroken in de lever. De traagste stap is de stap waarbij een giftige tussenstap wordt omgezet in een niet giftig stofwisselingsproduct. Dit betekent dat als de lever meer paracetamol krijgt aangeboden dan deze aankan zich een giftig afbraakproduct ophoopt in de lever, de stof de bloedcellen laat uiteen vallen, de lever zelf vergiftigd raakt en de afbraak nog verder stagneert totdat het dier in een levercoma raakt en sterft. Honden, maar met name katten hebben een beperkte mogelijkheid via de lever stoffen te ontgiftigen en paracetamol is gauw dodelijk Na het geven van een ½ paracetamol heeft de kat al 50 procent kans hieraan te overlijden!

Ibuprofen
Kan leiden tot schade aan de nieren en maagzweren veroorzaken bij honden.

Aspirine
Idem als Ibuprofen. Tevens remt dit middel, net als bij mensen, de bloedstolling via de bloedplaatjes. Dit middel is zeer giftig voor de kat!

Als dierenkliniek hebben wij verschillende soorten medicijnen en dus ook pijnbestrijding voor uw dier beschikbaar. De dierenartsen weten precies welke medicijnen en pijnstillers u aan uw dier mag en kunt geven. Dus heeft u een dier met pijn- en/of andere klachten, ga dan alstublieft niet zelf dokteren, maar raadpleeg onze dierenkliniek.
Wij zijn u graag behulpzaam!
Als u ook eens een keer wilt lachen over het pillen ingeven bij katten, klik dan hier voor een komisch verhaal over dit onderwerp!
Met vriendelijke groet,

Publicatie: maart 2007: De Ezelsbrug

Voor u gelezen

Najaarscampagne: waarom een rashond met stamboom?

Bron: Raad van Beheer, juli 2015

De Raad van Beheer start eind september een uitgebreide campagne om de verschillen tussen rashonden met stamboom en honden zonder stamboom uit te leggen. Daarbij benadrukken we de voordelen van de rashond met stamboom en stimuleren zo de aanschaf van deze honden.

De Raad van Beheer heeft de afgelopen jaren samen met haar verenigingen en fokkers een scala aan maatregelen genomen om gezondheid en welzijn van rashonden met stamboom te verbeteren. Inmiddels is het moment aangebroken om deze maatregelen en de voordelen die deze hebben voor de toekomstige rashondeneigenaar, voor het voetlicht te brengen. De komende maanden wordt de campagne verder voorbereid en onder andere bij onze leden getest. Vanaf eind september gaat de campagne live, zowel online als in gedrukte media.

Dagelijks 160 doden door rabiës

Bron: science daily

Elke dag overlijden 160 mensen aan rabiës, volgens een onderzoek dat verscheen in PLOS Neglected Tropical Diseases.
Hoewel de ziekte te voorkomen is, gaan elk jaar over de hele wereld nog 59.000 mensen dood aan rabiës, die wordt verspreid door honden. De ziekte kost de wereldwijde economie jaarlijks 8,6 miljard dollar. Vooral door vroegtijdig overlijden, maar ook door de kosten voor vaccins, verloren inkomen voor slachtoffers van hondenbeten en andere kosten. Het percentage doden op de bevolking is het hoogst in landen ten zuiden van de Sahara in Afrika, terwijl het absoluut hoogste aantal doden wordt gevonden in India, met jaarlijks 20.000 sterfgevallen. Het deel van de honden dat wordt gevaccineerd is in bijna alle landen in Afrika en Azië ver beneden dat wat nodig is om de ziekte onder controle te krijgen.

Schokkend: malafidehondenhandel in Brabant

Bron: nieuwsbrief van de Raad van Beheer, jaargang 3, nummer 4

De grootscheepse, internationale, malafide handel in puppy’s levert schimmige handelaren miljoenen euro’s op en concentreert zich in Brabant. Omroep Brabant sprak met dierenartsen, handelaren en gedupeerden. De puppy’s worden gefokt in grote boerderijen in Oost-Europa, zonder aandacht of daglicht. Wekelijks worden ze met honderden tegelijk in bestelbusjes of vrachtwagens naar Nederland gebracht. De reis is zo zwaar voor de hondjes, dat er regelmatig puppy’s onderweg overlijden door stress.

Uitgebreide interviews, verhalen en reacties zijn te vinden op de speciale themasite: Puppy X: De tragiek van grootscheepsepuppyhandel in Brabant

Weet waar en van wie je een puppy koopt

Bron: LICG, 11-03-2015

De puppyhandel is big business die alleen al in Nederland goed is voor de afzet van 75.000 puppy’s uit landen als Polen, Tsjechië, Roemenië en Hongarije. De Oost-Europese fokkers nemen het echter niet zo nauw met het dierenwelzijn en de socialisering van de pups. De omstandigheden tijdens het verblijf en transport zijn vaak erbarmelijk en veel honden overlijden al aan stress tijdens de reis naar West-Europa. Aan de Nederlandse handelaar is het vervolgens de taak om de papieren in orde te maken, desnoods met wat verzonnen inentingen en een vals hondenpaspoort. De consument die vaak als een blok valt voor een schattige pup, komt er na verloop van tijd achter dat er van alles mis is met de hond. Naast lichamelijke gebreken krijgen honden vaak ook gedragsstoornissen die kunnen leiden tot bijtincidenten en agressiviteit.

Consument houdt louche puppyhandel in stand

Brancheorganisatie Dibevo is enorm bezorgd over deze gang van zaken en heeft haar leden opgeroepen om hun klanten preventief te waarschuwen voor de koop van een ‘Oostblokhond’. “Het is de consument die de louche puppyhandel in stand houdt”, zegt Dibevo-voorzitter Joost de Jongh. “Daarom moet de branche in actie komen om de consument nog beter voor te lichten en – heel belangrijk – adressen van goede fokkers te verstrekken. Het standpunt van Dibevo is helder: koop een pup uitsluitend bij een asiel of bij een rasvereniging die bij de Raad van Beheer is aangesloten.” Dibevo adviseert ook om de gratis handleiding ‘De aanschaf van een hond’ van het LICG te downloaden en te verspreiden onder klanten.

Illegale hond in je praktijk, wat nu?

Bron: Vetinf@act, 18-07-2014

De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) schat dat er 80 tot 100.000 hondjes per jaar illegaal uit het buitenland komen. Grote kans dus dat u als practicus geconfronteerd wordt met een hond uit het buitenland die niet conform de regelgeving ingevoerd is.

Regels omtrent ‘de illegale hond’

Houders van honden, geboren in Nederland na 1 april 2013, zijn verplicht¹ hun dieren te registreren en elektronisch te identificeren met behulp van een chip. Als een hond uit het buitenland afkomstig is moet de eigenaar hem binnen twee weken laten registreren. Als het goed is, hoeft chippen niet meer: een geïmporteerde hond moet namelijk al gechipt zijn voordat hij in Nederland aankomt. Is dat niet het geval, of komt het chipnummer niet overeen met het nummer vermeld in het (verplichte) paspoort, dan is de hond illegaal. Een tweede relevante regelgeving gaat over de rabiësvaccinatie². Rabiësvaccinatie is in Nederland niet verplicht. De vaccinatie is wel verplicht bij reizen met honden (en katten en fretten) over grenzen van (lid)staten heen (dus als je vanuit Nederland naar een ander land reist of Nederland in komt). Afhankelijk van de situatie zijn er daarnaast aanvullende eisen zoals een verplichte bepaling van de antistoftiter tegen rabiës. Per 29 december 2014 wijzigen enkele bepalingen van deze regelgeving. Honden, katten en fretten mogen pas vanaf een leeftijd van 15 weken in Nederland ingevoerd worden in plaats van 8 weken³. Meer informatie hierover vindt u in de Kamerbrief van staatssecretaris Dijksma (EZ).

¹Besluit Identificatie & registratie hond.
²EU Verordening 998/2003. Op dit moment een Europees onderzoek loopt naar de misstanden in de hondenhandel. Naar aanleiding van de resultaten van dit onderzoek wordt er bekeken of deze regelgeving aangepast moet worden.
³Rabiësvaccinatie op 12 weken plus een verplichte wachttijd van 3 weken teneinde vaccinatie aan te laten slaan.

Omvang van het probleem

Het geschatte aantal honden dat niet aan de bovenstaande regelgeving voldoet varieert per rapportage. Dit heeft verschillende oorzaken, in eerste instantie het feit dat de verplichte registratie pas afgelopen jaar is ingegaan. Maar ook het feit dat de legale en illegale hondenhandel erg met elkaar verweven zijn en daardoor niet gemakkelijk van elkaar te onderscheiden zijn. Mensen die op vakantie gaan nemen soms zelf een (zwerf)dier mee. De omvang van een dergelijke invoer is echter beperkt en niet altijd illegaal. Daarnaast zijn er organisaties die zwerfdieren importeren. Deze organisaties zijn meestal goed op de hoogte van de eisen en de invoer is relatief beperkt (naar schatting circa 8.000 dieren per jaar). Het grootste probleem zit in de illegale invoer van (meestal) pups vanuit Oost-Europa. Deze honden komen meestal in grote aantallen met bussen de grens over en worden hier dan verkocht als ‘Nederlandse’ hond. Naar schatting gaat het hier om 80 tot 100.000 honden per jaar.

Gezondheidsrisico voor dieren en mensen

Behalve een verhoogde kans op welzijnsproblemen, doordat veel (zwerf)dieren vaak slecht gesocialiseerd zijn (KNMvD-standpunt over meebrengen van zwerf- en asieldieren uit andere landen) kunnen illegale honden infecties bij zich dragen die gevaarlijk zijn voor andere dieren en soms ook voor mensen. Bij het Meldpunt 144 en bij de Dierenbescherming komen nog steeds veel meldingen van kopers van pups binnen. De pups worden vaak enkele dagen na aanschaf ziek en ondanks intensieve behandeling gaan er veel dood aan een parvo-virusinfectie. Deze infectie kan ook voorkomen bij legale honden, maar het probleem lijkt groter bij de illegale pups (die niet altijd goed gevaccineerd zijn). Daarbij kunnen illegale honden ook andere, niet endemische infectieziekten bij zich dragen. Voorbeelden van dergelijke infectieziekten zijn babesiose, ehrlichiose, filariose en leishmaniose. In februari 2012 werd een hond uit Marokko zonder juiste papieren en vaccinaties naar Nederland geïmporteerd. Deze hond bleek rabide te zijn. Door het snel melden van de verdenking en de gezamenlijke actie van de NVWA, GGD Amsterdam en het RIVM werden alle mensen en dieren die in contact met de pup waren geweest opgespoord en indien nodig behandeld. Er werd gelukkig geen rabiësverspreiding geconstateerd.

Meer informatie:
NWA pagina hondsdolheid (rabiës)
KnMVD dossier ‘dieren op reis

Geen rabiës bij de 2 geïmporteerde pups uit Bulgarije

Bron: Vetinf@ct, 06-12-2013

In de vetinf@ct van oktober 2013 is melding gemaakt van hondsdolheid bij 2 pups uit Bulgarije. De diagnose was door het CVI gesteld aan de hand van de internationaal voorgeschreven snelle test, immunofluorescentieonderzoek (IFT), op de hersenen. Bij vervolgonderzoek middels o.a. moleculaire technieken en virusisolatie kon de diagnose niet bevestigd worden, waarna de monsters ook zijn onderzocht door het Europese Referentie Laboratorium te Frankrijk. Op basis van dit vervolgonderzoek is geconcludeerd dat de hondjes niet geïnfecteerd waren met het rabiësvirus.
Conform de richtlijnen zijn op basis van de positieve IFT door de NVWA en de betrokken GGD’en de geëigende maatregelen ingezet. Zo hebben de mensen die risicovol contact hebben gehad met de pups post-expositie profylaxe (PEP) gekregen om de onbehandelbare dodelijke ziekte te voorkomen. De eigenaren van de pups zijn geïnformeerd over de nieuwe feiten en de GGD’en hebben de personen die PEP hebben gekregen middels een brief geïnformeerd. De hond die in quarantaine was geplaatst mocht uit de quarantaine.
Uiteraard wordt uitgezocht of de oorzaak van de eerste vals-positieve test kan worden achterhaald.

Niet meer met jong dier naar België en Finland

Bron: LICG, 22-11-2013

Honden, katten of fretten onder 3 maanden oud, die nog niet gevaccineerd zijn tegen rabiës, mogen niet meer worden ingevoerd in België vanuit Nederland. Dit volgt uit het ministerieel besluit van 6 november, gepubliceerd in het Belgisch staatsblad van 20 november 2013. Nederland en ook Frankrijk worden door België (in navolging van de richtlijnen van de OIE: Office International des Epizooties of World Organisation for Animal Health) niet meer gezien als rabiës-vrije landen. Er mogen daarom alleen honden, katten of fretten worden meegenomen als ze gevaccineerd zijn tegen rabiës, en dat kan met de in Nederland geregistreerde vaccins pas vanaf een leeftijd van 3 maanden. Daarna moet het dier nog 21 dagen wachten voor het de grens over mag, net zoals dat geldt voor oudere dieren.
Deze nieuwe regel zal minimaal 6 maanden van kracht blijven, mogelijk langer.
Ook Finland heeft naar aanleiding van de statuswijziging zijn invoereisen aangepast voor dieren jonger dan drie maanden vanuit Nederland. Zij mogen niet meer worden meegenomen omdat ze niet kunnen worden ingeënt tegen rabiës.

Hondsdolheid bij twee pups uit Bulgarije

Bron: KNMvD-brief, oktober 2013

De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) heeft afgelopen weekend (19 en 20 oktober 2013) bij 2 dieren uit hetzelfde nest rabiës vastgesteld. Beide pups, ongeveer 4 maanden oud en gehouden in de steden Rotterdam en Zaandam, zijn geëuthanaseerd. De GGD Rotterdam-Rijnmond en de GGD Zaandam zijn gestart met contactonderzoek. Inmiddels hebben zij alle mensen (14 personen uit regio Zaanstreek-Waterland en 34 personen uit de regio’s Rotterdam Rijnmond en Zuid-Holland West) die risicovol contact hebben gehad met de pups opgespoord en zo nodig gevaccineerd. De honden komen uit een asiel in Bulgarije en hebben het uiterlijke kenmerk van een kruising met een Golden retriever.

De NVWA spoort dieren op die in contact zijn geweest met deze pups. Naast honden kunnen ook andere dieren en mensen besmet zijn óf worden. In Bulgarije wordt nog gezocht naar de chauffeur en de bijrijder die de pups hebben vervoerd.
Het rabiës virus wordt uitgescheiden in speeksel. Bij bijten, maar ook door likken kunnen mensen en dieren besmet raken. Al voordat dieren verschijnselen vertonen van rabiës zijn ze besmettelijk voor hun omgeving.
De besmetting van rabiës bij de 2 pups is bevestigd door het Centraal Veterinair Instituut in Lelystad (zoals gebruikelijk bij aangifteplichte ziekten). Begin oktober 2013 zijn de pups met een chip en een paspoort vanuit Bulgarije onder meer via Oostenrijk en Duitsland naar Nederland vervoerd waar zij op 5 oktober zijn aangekomen.

Rabiësgeval bij hond gerapporteerd in Spanje

Bron: Groep Geneeskunde Gezelschapsdieren, juni 2013

In Toledo (Castilla La Mancha, centraal Spanje) is een rabiësgeval bij een hond gerapporteerd.
De Spaanse autoriteiten hebben bijbehorende veiligheidsmaatregelen genomen. Er is een risicogebied met een radius van 20 km rond Toledo waar extra controles plaatsvinden en aanvullende regels gelden. Voor zover bekend zijn er geen aanwijzingen voor risico buiten het aangewezen gebied.
NVWA en KNMvD werken aan een persbericht om het Nederlands publiek te informeren over mogelijke risico’s tijdens een vakantie naar Spanje.

Verplicht chippen en registreren van honden vanaf 1 april 2013 een feit!

Bron: LICG.nl, 06-02-2013

Na jarenlang gesproken te hebben over het verplicht chippen en registeren van honden, wordt deze verplichting vanaf 1 april aanstaande een feit. Alle pups moeten dan binnen 7 weken na de geboorte gechipt worden. Voordat de pups 8 weken oud zijn, moeten ze bovendien worden geregistreerd bij een door het Ministerie van Economische Zaken aangewezen databank. Honden die worden geïmporteerd moeten binnen 2 weken worden geregistreerd. Op deze manier wil de staatssecretaris van Economische Zaken de malafide en illegale hondenhandel aanpakken.

De verplichting komt er op neer dat alle pups bij de fokker gechipt worden. Binnen 8 weken nadat de pup geboren is, moet hij bovendien geregistreerd worden bij een databank. Zo wordt het chipnummer gekoppeld aan de adresgegevens van de hond en zijn eigenaar. Bij een verhuizing of als de hond een nieuwe eigenaar krijgt, moeten de gegevens in de databank worden aangepast. Als de hond overlijdt, moet hij worden uitgeschreven. Zo blijven de gegevens in de databank altijd actueel.

Behalve dat de overheid op deze manier de malafide en illegale hondenhandel kan opsporen en aanpakken, heeft het chippen en registreren ook voor de hond en zijn baasje een belangrijk voordeel. Mocht de hond onverhoopt kwijtraken en weer gevonden worden, dan kan hij dankzij de chip en registratie veel gemakkelijker thuisgebracht worden.

Artikel: hond in huis gezond voor baby

Bron: NU.nl, 07-09-2012

BAARN – Een hond in huis beschermt kinderen tegen ademhalingsproblemen en infecties. Dat suggereert een Finse studie.

De onderzoekers ontdekten dat Finse baby’s die leven met een hond of – in mindere mate – een kat in huis minder vaak last hadden van oorontsteking, hoesten of een loopneus. Ook bleken ze minder vaak antibiotica nodig te hebben dan kinderen die in een diervrij huis wonen.

Een mogelijke verklaring is volgens Dr. Eija Bergroth van Kuopio University Hospital dat vuil en allergenen van dieren goed zijn voor het immuunsysteem van baby’s.
Foto: Gezondheidsnet
De onderzoekers volgden 397 kinderen die in hun ziekenhuis werden geboren tussen september 2002 en mei 2005 in hun eerste levensjaar.
De ouders hielden vanaf dat de baby’s negen weken waren wekelijks een dagboek bij over de gezondheid van de baby en hun contact met kat en honden.

Op basis van deze dagboeken en een vragenlijst aan het einde van het jaar stelden de onderzoekers vast dat de baby’s die in contact kwamen met honden minder weken ziek waren dan de baby’s die niet in contact met huisdieren kwamen.
Volgens de onderzoekers komt dit omdat een hond vuil en bacteriën in huis brengt. Hierdoor kan het immuunsysteem van een kind sneller rijpen, waardoor het beter in staat is zich te verdedigen tegen de virussen en bacteriën die ademhalingsproblemen veroorzaken.
De resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in het tijdschrift Pediatrics.

Artikel: verbod op fokken met zieke rashond

Bron: NRC Handelsblad, 29 Mei 2012

Door onze redacteur Dick Wittenberg Rotterdam. Er komt een verbod op het fokken met rashonden die een erfelijke ziekte of een aangeboren aandoening hebben. Voor het toekennen van een stamboom wordt een DNA test bij puppy en ouderpaar verplicht.

Het zou gaan om ruim 40.000 tests per jaar. Zo’n test geeft zekerheid over de afstamming en zicht op erfelijke ziektes. Als blijkt dat reu, teef of beide niet gezond zijn, komt dat op de stamboom te staan.
Een grote meerderheid van de hondenverenigingen heeft dat vorige week besloten. De maatregelen zijn een reactie op de toenemende maatschappelijke kritiek van dierenorganisaties, dierenartsen en overheid op ongezonde fokpraktijken.
Vicevoorzitter John Wauben van de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland spreekt van „een historisch besluit’’. Critici zijn sceptisch. Het SP-kamerlid Henk van Gerven noemt de voorgestelde maatregelen „volstrekt onvoldoende” en „symptoombestrijding”.
Veertig procent van de circa 750.000 rashonden in Nederland is erfelijk gehandicapt. Afhankelijk van het ras krijgen ze kanker, hartproblemen, gewrichtsaandoeningen flinke hoofdpijn en worden doof of blind. De honden leven korter, zijn vaker ziek en hebben meer gedragsproblemen dan hun voorouders decennia geleden. Dat komt door inteelt en fokken op uiterlijk, generatie op generatie.
Veel rashondenverenigingen en fokkers hebben de ernst van de gezondheidsproblemen onder honden decennialang gebagatelliseerd. „De maatschappij heeft ons gedwongen in de spiegel te kijken”, zegt Wauben. „We hebben niet genoeg ons best gedaan voor de gezondheid en het welzijn van de dieren.”

Artikel: Kinderen Jeroen Bosch verstaan ‘Honds’

Bron: Heerhugowaards Nieuwsblad, 10-10-2011

HEERHUGOWAARD – Wanneer kan je een hond aaien? Wat betekent het als de staart van een hond strak naar achteren wijst, of dat zijn oren recht overeind staan?

Foto: Paul Wolf

Op Dierenkliniek ‘t Ossehoofd stond Wereld Dierendag in het teken van veilige omgang van kinderen met honden. Leerlingen van de groepen vijf, zes en zeven van basisschool Jeroen Bosch kregen dinsdag 4 oktober een gratis les Ik versta Honds in de dierenkliniek aan de Berckheidelaan 8. De les werd verzorgd door Yvonne van der Meer van Hondentrainingen Heerhugowaard en Mariska, gedragsconsulente binnen de dierenpraktijk.
Yvonne liet met een leenhond van de praktijk, labrador Joep, de kinderen zien wat een hond wel of niet prettig vindt. Dat deden beiden met verve zodat de leerlingen direct aan de lichaamstaal van Joep zagen wanneer hij op zijn gemak was of zich onzeker voelde.
Yvonne gaf ook nog wat tips zoals ‘aai nooit zomaar een hond die aangelijnd ligt voor de deur van een winkel’ of ‘als je bang bent voor honden kijk ‘m dan niet in de ogen’. Mariska toonde vervolgens het jonge publiek het gedrag van een aantal honden van verschillende rassen en leeftijden in verschillende situaties. Daarna was er limonade en volgde een toets om te zien of de kinderen iets opgestoken hadden over veilig omgaan met honden. De lessen hadden ze ter harte genomen want iedereen ging terug naar school met een certificaat als bewijs van deelname aan de les ‘Ik versta Honds’.

Artikel: platte neus mag niet vliegen

Artikel: nVWA neemt 84 honden in beslag

Bron: VWA, 13-07-2011

Nieuwsbericht nieuwe Voedsel en Waren Autoriteit 13 juli 2011
Controleurs van de nieuwe Voedsel en Waren Autoriteit (nVWA) hebben 84 honden van verschillende rassen inbewaring genomen bij een vervoerder uit Slowakije en een hondenfokker in Noord-Brabant. De puppy’s werden vervoerd met gekopieerde entingstickers in de dierenpaspoorten en vervalste gezondheidscertificaten. Ook was de route van doorvoerlanden niet juist opgenomen. De nVWA is een onderzoek gestart in het kader van overtreding van de Gezondheids- en Welzijnswet voor dieren (Gwwd).
Controleurs hielden de Slowaakse auto staande waarin op dat moment nog 77 honden en 4 katten zaten. De vervoerder had even daarvoor 7 honden bij een bekende hondenhandelaar afgeleverd. Alle dieren zijn bestuursrechtelijk in bewaring genomen.
Na onderzoek blijkt dat er dieren leiden aan Parvo (parvovirus diarree). Dit is een zeer besmettelijke virusziekte die verspreid wordt door direct of indirect contact met de ontlasting van besmette honden. Inmiddels is 1 pup overleden.
De controle op illegale handel in honden blijft een belangrijk speerpunt. De nVWA verzamelt en analyseert klachten, meldingen en internetinformatie om illegale activiteiten tegen te gaan.
De nVWA heeft onverminderd aandacht voor het welzijn van dieren op primaire bedrijven. Bij vermoedens van illegale activiteiten op het gebied van hondenfokkerij en hondenhandel of dierenverwaarlozing kan men melding doen bij de meldkamer via telefoon (045) 546 62 30 of via e-mail.

Lucky blijft bazin redden

Bron: Telegraaf, 18-02-2011

AMSTERDAM – Wonderkat Lucky blijft het leven van haar bazin Vera van Vianen (41) redden. De witte kater maakte de diabetespatiënte tot vijf keer toe wakker als zij in coma dreigde te raken…
De Haagse Van Vianen, die nog een kat en een Jack Russel heeft, zegt in het AD niet zonder haar wonderkater te kunnen. De vrouw lijdt aan suikerziekte type I. Als ze niet tijdig insuline krijgt, kan de ziekte dodelijk zijn. Als haar bloedsuikerspiegel ook maar een klein beetje te laag is, wordt Van Vianen gewaarschuwd. Dat begint met miauwen, maar als dat niet helpt neemt Lucky andere maatregelen. “Eerst likt Lucky mijn wang met zijn ruwe tong. Als dat niet helpt, geeft hij kopjes. Steeds harder. Als laatste probeert hij zachtjes met zijn nagels in mijn gezicht te prikken. Maar nooit zo erg dat het bloedt”, zegt de vrouw. Dat heeft er tot nu toe altijd voor gezorgd dat ze bij kennis kwam en op tijd een glas cola kon drinken om de suikerspiegel te herstellen.
Hoe het mogelijk is dat de kater weet dat zijn bazinnetje in coma dreigt te raken, is onduidelijk. Gedragsbioloog Matthijs Schilder van de faculteit dierengeneeskunde van de Universiteit Utrecht staat dan ook voor een raadsel. “Het is wel bekend dat honden epileptische aanvallen kunnen voorspellen. Maar hoe deze honden dat herkennen is nog onverklaarbaar.” Schilder vermoedt dat het bij Lucky om een aandachtskwestie gaat. “Sommige katten zijn extreem gefocused op hun baasje, die doen alles voor aandacht.”

Artikel: stress bij katten

Katten aangelijnd

Bron: Telegraaf, 31-12-2010

DRONTEN – Een inwoner van Dronten is woest dat zijn hond ziek wordt van de kattendrollen in de tuin en eist dat de dieren voortaan worden aangelijnd.
De man heeft hierover een brief geschreven aan de gemeente. Hij baalt van vreemde katten die in zijn tuin poepen, meldt Omroep Flevoland. Zijn hond Fleur eet de uitwerpselen namelijk op en wordt daar erg ziek van. De man wil dat katten worden aangelijnd en dat de eigenaren de drollen opruimen.
De gemeente Dronten laat in een reactie alvast weten niets in de oplossing van de boze brievenschrijver te zien. De man moet het probleem zelf zien op te lossen…

Honden verplicht gechipt

Bleker bijt door

Bron: Telegraaf, 10-12-2010

DEN HAAG – Elke hond in Nederland zal na de zomer een chip in zijn lijf moeten dragen. Ook is een registratie van eigenaar en herkomst verplicht.

Dat wil staatssecretaris Bleker (Landbouw). De chip is niet alleen een uitkomst bij herkenning van weggelopen viervoeters, het moet ook de wind uit de zeilen nemen van de malafide hondenhandel.

Hondenchip moet malafide fokkers afschrikken

Bron: Nieuws.nl

(Novum) – Iedere hond krijgt voortaan een chip en de gegevens van de eigenaar en herkomst van de viervoeter worden geregistreerd. Daarmee kunnen malafide hondenfokkers hard worden aangepakt, schrijft staatssecretaris van Landbouw Henk Bleker (CDA) vrijdag in een brief aan de Tweede Kamer.
Met een chip en registratie kan altijd de fokker worden achterhaald. Een hond die niet is gechipt, is in principe illegaal; de eigenaar is in overtreding. Het is de bedoeling dat consumenten hierdoor niet langer honden kopen bij illegale handelaren. “Het moet net als bij de aanschaf van een auto normaal worden dat je bij de aankoop van een hond papieren krijgt. Zo niet, dan moet je nattigheid voelen”, aldus Bleker.
Ook in andere gevallen biedt de chip uitkomst, bijvoorbeeld als de hond is weggelopen van huis. De maatregel wordt geleidelijk ingevoerd. Na de zomer wordt begonnen met pups, zodat over tien jaar vrijwel alle honden zijn gechipt. Fokkers zijn zelf verantwoordelijk voor het chippen. Het was overigens al langer bekend dat de identificatie en registratie van honden volgend jaar verplicht zou worden.
De staatssecretaris komt verder in actie tegen het te ver doorfokken met honden vanwege uiterlijke kenmerken. Dan gaat het bijvoorbeeld om honden met een doorgefokte mopsneus die ademhalingsproblemen kunnen krijgen of honden met geïrriteerde ogen vanwege oogharen die naar binnen krullen.
Hoewel dit legaal is, roept Bleker de sector op om een eind te maken aan foktechnieken die het welzijn van de viervoeters schaden. Ook verwacht hij dat consumenten niet langer gepimpte poedels kopen. “Als je weet dat een hond pijn heeft omdat hij voor een modegril gefokt is, dan wil je zo’n dier toch niet hebben? Een hond is geen accessoire!”

Drastische aanpak fokken rashonden nodig

Bron: Telegraaf, 10-12-2010

HILVERSUM – Het fokken van Cavalier King Charles Spaniels moet onmiddellijk stoppen. Dat eist Stichting Dier en Recht van de branchevereniging van rashondenfokkers, de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland. Voorzitter Hans Baaij zegt in de televisie-uitzending Zembla van de Vara zaterdagavond dat als de raad niet vrijwillig een verbod instelt, de stichting naar de rechter gaat.

Onder rashonden komt veel inteelt voor en ook bij andere rassen zijn drastische maatregelen nodig. De gezondheid van de Cavaliers, bekend geworden door de twee die Pim Fortuyn had, is volgens Dier&Recht echter zo dramatisch slecht dat snel ingrijpen is vereist.
Het zou onverantwoord zijn nog met de honden te fokken. Volgens onderzoek door dierenarts-specialist Paul Mandigers van de Universiteit van Utrecht heeft 100 procent van de Cavaliers een chronische hartafwijking.

Bleker: verhongeren dieren niet aanvaardbaar

Bron: Telegraaf, 03-11-2010

HILVERSUM – Taferelen zoals afgelopen winter in natuurgebied Oostvaardersplassen, waar allerlei grote grazers verhongerden, is voor staatssecretaris Henk Bleker (Landbouw) niet meer aanvaardbaar.

In het tv-programma Moraalridders zei Bleker woensdagavond dat bijvoeren net als afgelopen winter voor de korte termijn een oplossing is. Voor de langere termijn niet, omdat er dan te veel dieren zouden zijn. Het afschieten van de dieren is wat hem betreft ook een optie die bekeken moet worden. Over een paar weken komt een commissie onder leiding van Dzsingisz Gabor met een evaluatie van het beheer van grote grazers in de Oostvaardersplassen.
Bleker wacht dat rapport af. Een groter natuurgebied voor de dieren is wat de staatssecretaris betreft financieel onhaalbaar.
De staatssecretaris erkende dat de vraag gesteld moet worden of een afgesloten gebied met dieren zoals de Oostvaardersplassen nog wel kan in de toekomst. Door aanhoudend winterweer konden de runderen, herten en konikpaarden daar eerder dit jaar niet aan voldoende voedsel komen en stierven ze van de honger. Onder druk van de Tweede Kamer koos toenmalig minister Gerda Verburg (Landbouw) er toen uiteindelijk voor om bij te voeren. Dierenartsen pleitten onlangs voor het afschieten van dieren om de overlevingskansen van andere dieren te vergroten.

Import gecoupeerde pitbull direct verbieden

Lobby tegen gecoupeerde oren, 12 februari Noordhollands Dagblad

Lobby tegen gecoupeerde oren 12 februari Noordhollands Dagblad
door Versteege, Jan Peter

Alkmaar – Couperen van oren en staarten van hondenpups is in Nederland strafbaar. De rechter deelt geen boete uit als het couperen in Polen is gebeurd. Daar mag het wel. Dierenartsenorganisatie KNMvD, de Hondenbescherming en de Dierenbescherming willen de wet veranderen zodat het houden van die dieren hier strafbaar wordt.

Joost van Herten van de KNMvD (Koninklijke Nederlandse Maatschappij van Dieren) is blij met het initiatief van de dierenarts Diederik van Os uit Heerhugowaard. Die vroeg onlangs aandacht voor de invoer van jonge pitbulls uit Polen. Die worden volgens hem daar, maar ook in andere landen, op bestelling gekocht voor rond de honderd euro per nest, gecoupeerd en vervolgens in Nederland verkocht. Handelaren doen ze hier van de hand voor een kleine 500 euro per stuk. Sommige liefhebbers van pitbulls maar ook van andere honden vinden dieren met gecoupeerde oren mooier.
In een eerder artikel over Van Os, die een gecoupeerde pitbullpup met bebloede oren in zijn praktijk te behandelen kreeg, werd duidelijk dat in Nederland veel gecoupeerde pitbulls rondlopen. Ook lopen hier in het buitenland gecoupeerde boxers, rottweilers en dobermannpinchers rond.
Couperen van oor of staart mag hier al jaren niet meer. Vandaar dat handelaren in Polen, Hongarije en Bulgarije pups kopen en ter plekke laten couperen. Dat gebeurt volgens Van Os op bestelling en op grote schaal. Cijfers heeft hij echter niet. Het couperen gebeurt zonder verdoving en is volgens hem erg pijnlijk.
KNMvD-beleidsmedewerker Van Herten wil kijken of hij samen met de Honden- en Dierenbescherming kan lobbyen in Den Haag. Dat blijkt nodig omdat de rechter voor zover bekend bijna nooit boetes oplegt.
De Gezondheids- en Welzijnswet voor Dieren (Gwwd) stelt couperen van oren maar ook handel in pups met gecoupeerde oren strafbaar. Volgens Van Herten maar ook volgens jurist mr. Just de Wit van de landelijke Hondenbescherming redeneert de rechter dat je geen handel en tentoonstellen kunt verbieden als het couperen in het buitenland gebeurt.
De Wit ondersteunt daarom het idee van Van Herten om te proberen in Nederland te wet aan te scherpen en bijvoorbeeld het houden al te verbieden. ,,Zodat je die handel en tentoonstellen van dergelijke dieren wél aan kunt pakken”, aldus De Wit.
Hij vertelt dat de Dierenbescherming in 2002 nog vergeefs heeft geprocedeerd om bij de World Winner Dog Show in de Amsterdamse RAI dieren met gecoupeerde oren te weren. Dat is toen niet gelukt omdat het om in het buitenland gecoupeerde dieren ging.
Volgens De Wit lukt het niet zo snel om de wetgeving in landen als Polen, Bulgarije en Hongarije via Brussel te veranderen. ,,We kunnen beter proberen in ons land de wet aan te scherpen,al zal dat lastig zijn.”
De Algemene Inspectie Dienst (AID) maakt per jaar een handjevol proces-verbalen op. Boetes blijven uit. ,,Daarom zou het goed zijn als de AID als signaal naar Den Haag deze malafide hondenhandel wat meer prioriteit geeft”, aldus Van Herten.

Sluitend bewijs couperen heel lastig

Sluitend bewijs couperen heel lastig
door Versteege, Jan Peter

Amsterdam – Couperen van oren of anderszins beschadigen van lichaamsdelen van dieren is verboden volgens artikel 40 van de Gezondheids- en welzijnswet voor dieren (Gwwd). Daarnaast is het volgens artikel 41 verboden met verminkte dieren deel te nemen aan tentoonstellingen of keuringen. Handelen in dergelijke dieren, waarbij een verboden ingreep is verricht, mag ook niet. Maar hoe controleer je dat?
Bewijzen zijn lastig te leveren, zegt Ruud Oud, inspecteur Noord-Holland van de Inspectiedienst Gezelschapsdieren van de landelijke Hondenbescherming. Hij was tot zijn pensioen werkzaam bij de AID (Algemene Inspectie Dienst).
,,Als je de pitbull, rottweiler of boxer koopt voordat hij gecoupeerd is in Polen of Hongarije, is het moeilijk iets te bewijzen”, zegt hij. ,,Mensen zeggen: Ik heb ‘m niet gecoupeerd. Hoe krijg je dan sluitend bewijs?” Oud vindt het een goed plan van Van Herten om te proberen in Den Haag wat druk uit te oefenen. ,,Misschien kun je het houden van gecoupeerde dieren geboren na een bepaalde datum strafbaar stellen?

Ossehoofd in de krant: ‘Bek open, AUB’

Ossehoofd in de krant:

van Os: ‘Couperen oren pup not done’

Emotie bij honden

Bron: Nieuwsmagazine Hondenbescherming, januari 2010
Origineel artikel: Hondenbescherming Nieuwsmagazine – Emotie bij honden (januari 2010).

Wie zegt niet over zijn hond dat hij bang is als hij bibberend in zijn mand kruipt bij het horen van vuurwerk en dat hij blij is als hij je enthousiast begroet als je thuiskomt. Voor hondeneigenaren is het heel normaal om zaken als angst, vreugde en verdriet te herkennen en benoemen bij hun hond.
Dat is zeker niet voor iedereen gebruikelijk. Emoties bij dieren worden ook tegenwoordig nog door hele volksstammen ontkend. Het wordt gezien als overdreven dierenliefde of als gevaarlijk. Antropomorfisme, het toekennen van menselijke eigenschappen aan niet-menselijke wezens (planten, dieren en dingen) zoals de dappere wolf en het edele paard, is lange tijd verafschuwd. Langzaam maar zeker is er een kentering merkbaar in de beleving van antropomorfisme in relatie tot huisdieren. De negatieve klank die al sinds mensenheugenis aan die term vastzit, is te herleiden naar de tijd van Plato (400 v. Chr.). De mens zou ver verheven staan boven dieren. Vanuit deze gedachte is het natuurlijk ondenkbaar dat mensen en dieren ook maar in het minst vergelijkbaar zouden zijn. In de 19e eeuw was het Darwin die met zijn evolutieleer eer ware (evolutie ontketende. Niet alleen binnen de wetenschappelijke wereld maar zijn theorieën hadden ook grote gevolgen voor het religieuze en maatschappelijke leven. Darwin behoort geenszins bij de antropo-ontkenners. Hij was er namelijk van overtuigd dat gevoelens en emoties, maar ook verstandelijke vermogens, niet alleen aan mensen voorbehouden waren. Hij heeft verklaard dat raken als aandacht, herinnering, blijdschap en angst ook, soms in elementaire maar vaak ook in behoorlijk ontwikkelde vorm bij dieren voorkomen. Hij is de eerste geweest die nauwgezet onderzoek heeft gedaan naar emoties bij dieren en heeft zes universele emoties onderkend. Woede, blijdschap, verdriet, afkeer, angst en verbazing stellen ook dieren in staat te overleven in (soms) ingewikkelde – sociale – omgevingen. In zijn boek ‘Het uitdrukken van emoties bij mens en dier” geeft hij een aantal treffende voorbeelden.
De evolutietheorie van Darwin is gestoeld op natuurlijke selectie. Het individu dat het met zijn lijf en eigenschappen in de gegeven omstandigheden het beste doet, overleeft en plant zich voort. Soorten kunnen zich aanpassen door de jaren heen. Ballast en eigenschappen waar je niets aan hebt verdwijnen. Eén van Darwins stokpaardjes was “If you don’t use it, you loose it”. In de hersenen bevinden zich twee kernen die specifiek te maken hebben met emoties. Deze ‘amygdala’ komt bij mensen en bij dieren voor. Een wetenschappelijk bewijs voor het voorkomen van emoties bij dieren dus. Dat honden emoties hebben, daarover zijn wij het als hondenliefhebbers allemaal eens. Maar een hond is een hond en blijft een hond, het wordt nimmer een harig mensje. Ook al ben je ervan overtuigd dat hij gevoelens heeft. Het behandelen van een hond, als ware het een mens, kan soms duur komen te staan.
Frans de Waal, de befaamde apenonderzoeker, houdt zich reeds decennia bezig met baanbrekende ontdekkingen. Hij tekent zijn ontdekkingen op in prachtige boeken, zoals “Van nature goed’ (1996) waarin hij ingaat op de beleving van goed en kwaad bij mens en aap en in “Chimpansee-politiek” (1982) waarin hij een boekje open doet over hoe gewiekst ook chimpansees gebruik maken van elkaar bij het verdelen van macht. In 2009 verscheen van zijn hand het boek “Een tijd voor empathie” waarin hij aangeeft dat ook empathie, het je kunnen inleven in anderen, een eigenschap is die hij terugziet bij dieren.
De Waal waarschuwt evenwel voor het gevaar van ‘bambificatie’. De term is gebaseerd op de ontroerende Disney klassieker “Bambi”, waarin een hertenjong zijn moeder verliest doordat zij gedood wordt door jagers. De jonge Bambi overleeft wonderwel en groeit uit tot een moedig volwassen hert dat onwaarschijnlijke avonturen overwint. Het gevaar zit hem in het onwaarschijnlijke. Disney is een ster in het romantiseren en sfeer maken en gaat, daar waar dieren een rol spelen, vaak ver over de grenzen heen van het soorteigen gedrag van dieren. Daarin schuilt een groot gevaar. Het verwachtingspatroon van een dier wordt oneigenlijk. Het dier kan niet datgene bieden dat mensen van hem verwachten en zij kunnen daardoor teleurgesteld in hem raken of hem zelfs dingen kwalijk nemen. Je hond is geen held zoals Lassi of Rintintin. Zie je hond als hond, mét zijn emoties. Het onderkennen van deze emoties is een goede zaak en zal ons helpen bij het beter behandelen van honden. Zolang wij zelf maar met beide benen op de grond blijven staan ten aanzien van onze honden.

Huisdieren massaal verzekerd

Bron: Sp!ts, 11-09-2009

Wodan en Tijgertje draaien volwaardig mee in gezinsleven

VAN ONZE AMSTERDAMREDACTIE AMSTERDAM – Het welzijn van honden en katten in Amsterdam staat hoog in het vaandel. Steeds meer mensen besluiten een zorgverzekering af te sluiten voor hun huisdier en de dierenklinieken worden beter en gespecialiseerder.
Op dit moment zijn er bij Proteq Dier & Zorg, de grootste verzekeringsaanbieder voor huisdieren, bijna 6000 Amsterdamse huisdieren verzekerd. Wat opvalt is dat meer honden verzekerd zijn dan katten. Bijna 3500 Amsterdammers hebben een zorgverzekering voor hun hond afgesloten tegen ruim 2300 katteneigenaren.
Woordvoerder Martijn Meijlink van Proteq zegt: „Sinds een jaar of twee, drie zie je een kentering. Was het vroeger ‘Wat raar dat je je dier verzekert’, is het nu ‘verstandig dat je je dier verzekert’.”
Zo zien steeds meer mensen in dat een verzekering het leven van hun huisdier kan redden. „De tarieven van dierenartsen zijn de afgelopen jaren gestegen. Dus de medische kosten kunnen nu flink in de papieren lopen en met een verzekering heb je daar geen omkijken meer naar. Daarbij worden honden en katten steeds meer als een volwaardig gezinslid gezien en dus hebben ook zij recht op de beste zorg, vinden de baasjes.”
Volgens Meijlink zorgen de economisch slechtere tijden ervoor dat er meer dieren gedumpt worden vanwege uit de hand gelopen kosten, maar ook juist dat er meer huisdieren worden aangeschaft. „Mensen zijn op zoek naar warmte en geborgenheid en huisdieren vervullen die behoefte. Vaak denken mensen wel erg goed na over de consequenties en om niet voor financiële verrassingen te komen, sluiten ze een verzekering af.”
Een kat kan verzekerd worden vanaf een euro of elf per maand, voor honden loopt dat iets op naar een gemiddeld bedrag van vijftien euro.
Maar de afgesloten verzekeringen zijn niet de enige indicatie dat mensen het welzijn van hun vierpotige gezinsleden belangrijk vinden. Ook wordt diergeneeskunde steeds geavanceerder. Magnus Soeverein, voorzitter Kring Dierenartsen Amsterdam, zegt: „Klinieken specialiseren zich steeds meer. Praktijken die aangesloten zijn bij de kring verwijzen ook vaak door naar elkaar. Daarnaast staat de bouw van het nieuwe Medisch Centrum voor Dieren natuurlijk is de steigers. Amsterdam loopt absoluut voor op de rest van het land wat medische zorg voor huisdieren betreft.”

Nieuwe regeling agressieve honden

Bron: één vandaag

De politie mag vanaf volgend jaar alle honden die zich in het openbaar „ongewenst agressief” gedragen in beslag nemen.
Van grote beesten tot kleine keffertjes: het maakt niet uit wat voor ras het is.
Bij de oude regeling werd een hond beoordeeld op het uiterlijk en niet op het gedrag. Zo werden met name pitbulls verboden. Maar dat is nu veranderd. Honden die agressief gedrag vertonen moeten een gedragstest ondergaan.
Maar volgens critici krijgen ze daarbij veel te snel het etiket ‘ongewenst gedrag’ opgeplakt. Met alle gevolgen van dien.

Dieren slopen rode auto’s

Bron: Telegraaf, 04-08-2009
door Roy Klopper

AMSTERDAM – Verschillende soorten dieren hebben het plotseling voorzien op rode personenauto’s in ons land. Schadeverzekeraar Polis Direct signaleert een opvallende trend bij de claims die vorig jaar zijn ingediend. Meerdere klanten meldden fikse beschadigingen aan hun wagen die is veroorzaakt door aanvallen van dieren. “En in alle gevallen ging het om rode auto’s, wagens met andere kleuren bleven ongemoeid”, aldus de assuradeur.
De verzekeringsfirma kreeg één melding binnen van een paard dat pontificaal op een auto was gaan zitten. Verder zagen ettelijke edele viervoeters rode voertuigen aan voor een lekkernij en zetten hongerig hun kolossale tanden in het dak. Telkens met fikse blikschade als gevolg.
Het nationale rode wagenpark had niet alleen te lijden onder paarden. Eén gedupeerde meldde zich bij PolisDirect met een voertuigschade die was toegebracht door een razende kalkoen die zijn tomaatkleurige auto plotseling en zonder reden aanviel.
De verzekeraar kan slechts gissen naar de reden van de plotselinge weerbarstige relatie tussen dieren en rode wagens. “We hebben geen idee of er sprake is van toeval of dat er meer achter zit. We weten zelfs niet of de dieren zich in positieve zin tot de wagens aangetrokken voelen of dat ze ze niet kunnen uitstaan”, aldus een zegsman.
De Brabantse dierentolk Trudy de Rujiter geeft geen uitsluitsel: “Het kan zijn dat de dieren extra reageren op een trillingsniveau dat de kleur rood afgeeft. Maar wellicht hebben ze in het verleden traumatische ervaringen opgelopen door iets dat van die kleur was. Het blijft gissen. Als ik de reden wil weten, moet ik met de betreffende paarden en kalkoen in gesprek gaan.”

Bericht voor practici over huidige H1N1-epidemie

In antwoord op de vraag hoe practici om moeten gaan met de berichtgeving over de besmetting van H1N1 bij katten en fretten, heeft het ministerie van LNV en VWS het volgende aangegeven:
Rol dieren in H1N1-epidemie
In de huidige H1N1-epidemie bij mensen spelen katten, fretten en zelfs varkens en pluimvee geen rol. Voor varkens en pluimvee wordt verwezen naar het advies van de Groep van Deskundigen pluimvee- en varkensziekten van afgelopen september.
Besmetting
De kans dat mensen H1N1 oplopen via andere mensen is het grootst, daar spelen katten geen rol in. Bij alle gevallen die nu bekend zijn bij dieren, zijn dieren geïnfecteerd via besmette mensen. Er is niets bekend van besmetting van mensen door besmette dieren. Dus de diereigenaren lopen geen extra risico’s dan ze al lopen door naar hun werk of school te gaan of met de bus of trein te reizen.
Vaccinatie dierenartsen
Dierenartsen en hun medewerkers vallen niet in de risicogroepen, want die zijn bepaald door de gezondheidsraad. Op basis van het bovenstaande zal geen prioriteit voor vaccinatie van dierenartsen en medewerkers komen.

Blokkeerbaar Placebo

Artikel uit: NRC Handelsblad, 18 september 2009.
Door Martijn Katan.

Wanneer ik als kind mijn knie pijn deed gaf mijn moeder er een kusje op. Dat hielp. Dergelijke magische ingrepen helpen ook bij volwassenen. Een voorbeeld is het voedingssupplement glucosamine, dat kniepijn zou verminderen . In de Verenigde Staten is er grondig onderzoek naar gedaan. Driehonderd patiënten met kniepijn kregen een half jaar lang glucosamine, en het effect was spectaculair: 64procent van hen had beduidend minder pijn. Er was ook een controlegroep die placebotabletten kreeg, zonder glucosamine. Van hen had 60 procent beduidend minder pijn. Voor de onderzoekers was daarmee de kous af: in vergelijking met placebo doet glucosamine weinig of niets. Maar hoe kunnen placebotabletten waar niets in zit de pijn van een versleten knie verminderen? (De Italiaan Benedetti heeft zijn leven gewijd aan onderzoek van het placebo effect, en een fascinerend boek over zijn onderzoek geschreven).
Deels is dat verklaarbaar. Mensen melden zich bij de dokter als de pijn op zijn hoogst is, en dan kan het alleen maar minder worden. Verder wennen mensen aan pijn, zodat ze het minder gaan voelen.
Maar er bestaat ook een reëel effect van placebo’s. Pijn neemt meer af als een patiënt placebopillen krijgt dan als hij niets slikt. Dat komt niet door de inhoud van die pillen, dat is zetmeel of cellulose, en als je die stiekem door het eten van de patiënt prakt gebeurt er niets.
Het placebo-effect is niet een effect van een stof maar van verwachtingen en ervaringen. Het kusje van mijn moeder hielp omdat ik er in geloofde. Bij de volwassene schept de stem van de arts, het zien van de injectiespuit en het ruiken van de ziekenhuislucht diezelfde verwachting dat de pijn verzacht gaat worden.
Hersenonderzoek laat zien dat dit meer is dan suggestie. Bij kniepijn lopen er pijnsignalen van de knieën naar de hersenen. Daardoor gaan in de pijncentra in de hersenen als het ware rode lampjes branden. Als die aangaan voel je pijn. Inspuiten van morfine verlicht de pijn doordat morfine via het bloed naar de hersenen gaat, en daar de lampjes uitzet. Een dokter die een placebo-injectie geeft met de belofte dat het helpt, beïnvloedt diezelfde pijncentra in de hersenen. Het placebo-effect loopt nu niet via het bloed, want in de spuit zit niets, maar via de ogen en de oren van de patiënt. Oog en oor zetten het beeld van de spuit en de stem van de dokter om in elektrische stroompjes die naar de pijncentra in de hersenen lopen en de activatie daarvan verminderen. Je kunt dat zien op MRI-scans van de hersenen.
De overeenkomst tussen morfine en de geruststellende doktersstem is ook aangetoond in experimenten met een geneesmiddel dat de werking van morfine in de hersenen blokkeert. Toedienen van dat middel blokkeert de pijnstillende werking van morfine, maar ook van placebo’s. Er bestaat een andere stof die de werking van morfine juist versterkt. Die stof versterkt ook de pijnstillende werking van placebo’s.
Toen er nog geen werkzame geneesmiddelen bestonden, vormden zulke placebo-effecten de kern van de geneeskunde. Dokters dienden hun patiënten gemalen uilenballen toe of deden een aderlating. Sommige van de patiënten gingen nog steeds dood, maar er waren er genoeg die zich na de behandeling beter voelden, deels doordat de ziekte vanzelf overging, en deels doordat ze geloofden in de behandeling en daardoor minder pijn hadden.
Placebo’s verzachten pijn, en dat zonder bijwerkingen. Je zou daarom verwachten dat er veel onderzoek naar wordt gedaan, maar binnen de reguliere geneeskunde gebeurt dat weinig. De voornaamste reden daarvoor is dat mamma’s kusjes niet te patenteren zijn. Medisch onderzoek wordt namelijk grotendeels gefinancierd door industrieën. Als het nieuwe geneesmiddel of de nieuwe kunstknie werkt dan wil de betreffende industrie daar het alleenverkooprecht op, anders verdienen ze niets. Maar op geruststellende woorden krijg je nooit patent. Daarom laat het reguliere medische onderzoek de placebo’s grotendeels liggen
Maar de patiënt heeft pijn, en gaat op zoek naar genezers die de placebo wel in ere houden. Dat zijn de alternatieve genezers. Vaak lijken zij overtuigder van hun genezende krachten dan de reguliere dokters. Dat versterkt de hoop van de patiënt, en daarmee het pijnstillend effect. Bovendien begrijpt de patiënt beter wat de alternatieve genezer doet. Je ziet hoe hij de pijn uit je buik trekt en van zijn handen afslaat. Dat overtuigt. Alternatieve behandelingen werken niet in placebo gecontroleerd onderzoek, zegt de reguliere dokter, en hij heeft gelijk. Maar het helpt, zegt de alternatieve dokter, en hij heeft ook gelijk – zie glucosamine en de kniepijn.
Misschien kunnen de twee iets van elkaar leren. Bij de behandeling van pijn zijn vertrouwenwekkende rituelen belangrijk. Zelfs morfine werkt een stuk beter als het door een zichtbare verpleegkundige wordt ingespoten dan wanneer het door een onzichtbare computer wordt toegediend via een infuus . Maar laten we alsjeblieft de beperkingen van de placebo niet uit het oog verliezen. Placebotherapieën genezen geen kanker, zelfs tegen de pijn bij die ziekte en het verlies aan eetlust doen ze weinig . Ook bij de meeste andere ziekten helpen ze niet.
Vanwaar mijn interesse in placebo’s? Dat is vanwege hun effect op het prikkelbaredarmsyndroom. Een op de vijf vrouwen heeft daar last van. Het veroorzaakt chronische buikpijn, diarree en constipatie. Die symptomen worden minder bij vrijwel iedere behandeling die de patiënt hoop geeft op verlichting , en placebo’s helpen er vrijwel even goed tegen als echte pijnstillers. MRI-scans van de hersenen bevestigen de krachtige werking van placebo’s bij dit syndroom.
Dat stelt mij voor een penibele keuze. Veel vrouwen met prikkelbaredarmsyndroom gebruiken yoghurtjes met probiotische bacteriën om hun buikpijn en verstopping te bestrijden. Er is nooit bewezen dat die beter werken dan gewone yoghurt, maar dankzij het placebo-effect hebben veel gebruikers er ongetwijfeld baat bij. Mag ik dat in de media onderuithalen uit naam van de wetenschap? Of bewijs ik lijders aan prikkelbaredarmsyndroom een betere dienst als ik zwijg en de werkzaamheid van yoghurtjes in het vage laat?
Ik vind dat ik beter de waarheid kan zeggen. Een wetenschapper die gaat jokken voor de goede zaak begeeft zich op een hellend vlak, zeker als er zoveel geld op het spel staat als bij de yoghurtjes. Je raakt verwikkeld in een heilloze samenzwering van insiders tegen outsiders. Bij kinderen die in Sinterklaas geloven kan dat nog net, bij volwassen patiënten niet.
Laat de yoghurtfabrikanten iets ontwikkelen wat echt werkt, dan krijgen de patiënten het placebo-effect er gratis bij. Tot die tijd kunt u zich troosten met de gedachte dat de effectiviteit van kusjes tegen pijn wetenschappelijk bewezen is.

Honden jaloers bij ongelijke beloning

(C) 2007 NRC Handelsblad.
Door Jop de Vrieze.

Rotterdam, 9 dec. Ook honden kunnen afgunstig zijn. Als ze voor een kunstje minder beloond worden dan soortgenoten, vertonen ze gedrag dat vergelijkbaar is met dat van ons wanneer we ons benadeeld voelen.
Dit schrijven Oostenrijkse breinonderzoekers deze week in het wetenschappelijk tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences (Early Edition).
Zij onderwierpen 29 honden aan verschillende experimenten. De dieren moesten pootjes geven en konden daarmee een hoge (worst) of lage (brood) beloning verdienen. Steeds werden twee zogenaamde partners vergeleken. Respectievelijk kregen ze een gelijke beloning, werd de een wel beloond en de ander niet en kreeg de één een hogere beloning dan de ander. De onderzoekers gaven de honden hierbij maximaal tien kansen om een pootje te geven. Een niet-sociale controle, waarbij geen partnerhond aanwezig was, en een sociale controle waarbij beide honden gelijk beloond werden, bevestigden dat benadeelde honden zich anders gedroegen; gemiddeld duurde het langer voor ze een pootje gaven, keken ze meer naar de andere hond en waren ze meer gestresst: ze krabden meer, geeuwden meer en ontweken de blik van de andere hond.

Te koop: gekloonde honden

Artikel uit: NRC Handelsblad, 5 augustus 2008

De Amerikaanse Bernann McKinney heeft vandaag vijf klonen kunnen vasthouden van haar twee jaar geleden overleden hond Booger.

De pitbulls zijn voor 50.000 dollar gekloond in Zuid-Korea en zijn volgens de ‘producent’, het bedrijf RNL Bio, de eerste commercieel gekloonde honden ter wereld. Volgend jaar hopen de Koreanen driehonderd honden te klonen voor rijke liefhebbers in de VS en elders.

Bernann McKinney met een van de vijf klonen van haar overleden hond

“Booger was mijn partner en mijn vriend”, zei de 58-jarige Californische McKinney op een persconferentie in Seoul. De pitbull was een straathond die McKinney in huis had genomen. Hij was haar te hulp geschoten toen zij werd aangevallen door een andere hond. Voor het klonen wordt het genetisch materiaal van het huisdier in een eicel zonder DNA gebracht. In een reageerbuis groeit daaruit een embryo, dat in de baarmoeder van een draagmoeder getransplanteerd wordt. De vijf puppies, die allemaal ‘Booger’ zijn gedoopt, kwamen na drie maanden ter wereld. Honden zijn niet de eerste huisdieren die commercieel worden gekloond. Katten worden al sinds 2005 gekloond voor de handel. Het bedrijf CSG in de Amerikaanse staat Californië. CSG (dat inmiddels niet meer bestaat) vroeg destijds 32.000 euro per stuk. Het Amerikaanse bedrijf Bio-Arts International is ook bezig met het klonen van een hond voor een particuliere opdrachtgever. De Amerikanen maken daarbij gebruik van de technieken van de Koreaanse wetenschapper Hwang Woo-suk. Drie jaar geleden was hij de eerste die een hond kloonde, een Afghaan genaamd Snuppy. Hwang raakte uit de gratie toen bleek dat hij een andere wereldprimeur, het klonen van menselijke embryo’s, vervalst had.

Honden zijn relatief moeilijk te klonen. Sinds Hwangs ontdekking zijn er ruim dertig andere gekloonde honden gemaakt, onder meer voor de Chinese Academie voor Wetenschappen. Maar nog steeds moeten er, om één gezonde kloon te fabriceren, honderden embryo’s gemaakt worden. Toen Koreanen onlangs een 14-jarige poedel kloonden, produceerden ze 358 embryo’s die ze bij twintig draagmoederhonden inbrachten.

Wildgroei bij import van zwerfhonden

Artikel uit: Noord-Hollands Dagblad, 7 mei 2008

Rotterdam – Een groeiend aantal stichtingen importeert zwerfhonden uit Zuid-Europa. Jaarlijks halen zij duizenden honden naar Nederland en België. De Dierenbescherming en het Landelijk Informatiecentrum Gezelschapsdieren maken zich hier ernstige zorgen over.
Betrokkenheid bij het lot van zwerfhonden is in de mode, vooral sinds een aantal bekende Nederlanders aandacht vraagt voor de omstandigheden waarin ze leven. Belinda Meuldijk is een van hen. Op internet zijn verschillende sites te vinden waarop mensen worden aangemoedigd een straathond – meestal uit Spanje – in huis te nemen. De Dierenbescherming raadt dit juist af.
Verschillende dierenorganisaties beginnen binnenkort een campagne om vakantiegangers te waarschuwen geen zwerfdieren mee te nemen. De organisaties vrezen dat met de geïmporteerde straathonden infectieziekten meekomen die soms ook voor mensen gevaarlijk zijn. In Nederland zijn 1,8 miljoen honden, waarvan zo’n 25.000 in asiels, die propvol zitten. Het is niet bekend hoeveel honden er maandelijks via de luchtbrug uit het buitenland bij komen. Ook het aantal clubs dat zwerfhonden importeert is onbekend. Schattingen lopen uiteen van veertig tot ruim honderd.
“Toen ik in 1998 Greyhounds In Nood Nederland oprichtte, waren wij de tweede stichting die zich met buitenlandse honden bezig hield. Inmiddels tel ik er zeker tachtig à negentig”, vertelt Resy Haanen van GINN. De wildgroei baart haar zorgen, omdat veel stichtingen geen goede voorlichting geven over de honden die ze naar Nederland halen.
De bekende stichting Dutch Puppy van BN’er Bridget Maasland haalt geen dieren naar Nederland. Zo moet het, volgens de Dierenbescherming. Dierenarts en bestuurslid van de Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde Leen den Otter is die mening ook toegedaan. „Je moet het probleem daar oplossen. Mensen moeten zich afvragen waar ze mee bezig zijn. Dat geld voor vliegreizen en spuiten kun je ook uitgeven aan opvang of castratie ter plaatse.”

Groeiende import buitenlandse zwerfhonden baart dierenartsen zorgen

Artikel uit: Noord-Hollands Dagblad, 7 mei 2008
Door Marloes de Koning

Zielig hondje bron van ziekte

Tientallen Nederlandse stichtingen importeren op grote schaal buitenlandse zwerfhonden. Niet doen, waarschuwen dierenartsen. Met de dieren komen ziekten mee. Of ze bijten de kat dood.
Als Janny Kroon de zijdeur van haar huis opent, staat ze binnen een paar seconden tot aan haar dijen in een zee van hondenruggen. De koning van het stel is herder Aski. Hij zat in Kroatië al zeven jaar in een modderig asiel zonder stromend water. Eigenlijk wilden de vrijwilligers hem daar niet kwijt, maar Kroon haalde hen over Aski een oude dag in Nederland te gunnen.
Sinds elf jaar trekt Kroon zich het lot van zwerfhonden aan. Beesten waarvoor geen zorg is in Spanje, Griekenland, Turkije of voormalig Joegoslavië, krijgen via haar stichting Poor Animal in Nederland een tweede kans. Op het erf van haar woonboerderij in Prinsenbeek bij Breda lopen bijna tweehonderd honden vrij rond. Bezoekers wordt aangeraden oude kleding aan te doen. Een vrijwilliger helpt drollen rapen. Een kennis neemt maandelijks met de auto honden voor haar mee uit Kroatië. Ook een Spaans contact selecteert zielige gevallen en zet ze op transport. Jaarlijks komen zeker driehonderd honden binnen. Kroon financiert haar reddingsmissie met inkomsten uit onroerend goed en de fok van chihuahua’s en naakthonden. Via Marktplaats en mond-tot-mondreclame zoekt ze in Nederland nieuwe baasjes.
Tientallen stichtingen, waaronder Rescue Dogs Europe en Spaanse Honden in Nood, importeren wekelijks even zovele straathonden, vaak via de Belgische luchthaven Zaventem. Nederlanders die in Spanje het vliegveld op stappen wordt soms gevraagd gedurende de vlucht als hondenoppas te fungeren. Vrijwilligers van de stichtingen wachten op het vliegveld om de honden naar een nieuw baasje te brengen. De nieuwe eigenaren betalen tussen de twee- en driehonderd euro voor het vervoer en -als het goed is- de inentingen.
De groeiende import van zwerfhonden baart dierenartsen zorgen. Ze beginnen binnenkort een campagne om vakantiegangers te waarschuwen geen dieren mee te nemen, omdat die ziekten kunnen meedragen. Inentingen bieden geen garantie dat een dier vrij is van infecties en tests zijn vaak onbetrouwbaar. Door de klimaatverandering komen teken die dierziekten verspreiden tegenwoordig ook in Nederland voor, waardoor infecties sneller kunnen worden verspreid. Sommige ziekten kunnen van honden naar mensen worden overgedragen.
Recent is in België, Engeland en Frankrijk weer hondsdolheid geconstateerd bij honden uit verre landen. „Dan moetje niet denken dat Nederland van rabiës (hondsdolheid) gevrijwaard blijft”, zegt Leen den Otter, dierenarts in Rhoon, Rotterdam. “Bij de bij laatste grote uitbraak -in 1962- zijn er vijf mensen aan dood gegaan.” Wie zwerfdieren wil helpen kan volgens de Dierenbescherming en het Landelijk Informatiecentrum Gezelschapsdieren beter geld doneren aan dierenbeschermers ter plaatse of ervoor zorgen dat de honden worden gecastreerd. Ook zonder ziekten is het houden van ex-zwervers vaak riskant. Dierengedragstherapeut Debbie Rijnders ziet in haar praktijk vaak buitenlandse honden. Ze had onlangs een mevrouw in haar praktijk die haar hondje na een paar weken acclimatiseren een uurtje alleen liet om boodschappen doen. „Ze kwam even later terug en vond de kat gevierendeeld.” Rijnders pleit ervoor honden bij binnenkomst meteen goed op hun gedrag te testen. „Mensen onderschatten waartoe een hond in staat is.”

Gevaarlijke ziektes buitenlandse dieren

Dieren uit het buitenland dragen vaak ziekten bij zich die gevaarlijk zijn voor mensen en dieren. Dierenartsen waarschuwen vooral voor:

Leishmania
Voor mensen is dit een potentieel dodelijke ziekte die wordt verspreid via het zandvliegje. Het vliegje prikt een zieke hond, wordt drager van de ziekte en draagt die over door een andere hond te prikken en zo te besmetten. Het vliegje kan de ziekte ook op mensen overdragen, maar dat is in Nederland nog niet gebeurd. Wel worden regelmatig zieke honden geïmporteerd.
Basesiosis
Dit is een ziekte die veel voorkomt in zuidelijke landen. Via parasieten op teken wordt de ziekte van de ene op de andere hond overgedragen. Teken komen tegenwoordig ook in Nederland en België voor. De hond krijgt hoge koorts, wordt lusteloos en kan aan babesiose dood gaan.
Hondsdolheid (rabiës)
Hondsdolheid wordt veroorzaakt door een virus in het speeksel van besmette dieren. Zonder behandeling is hondsdolheid dodelijk voor mensen en dieren. Wie een dier mee naar Nederland wil nemen, is verplicht dit tegen rabiës laten inenten.

Groep honden valt krokodil aan!

Let vooral op de Alfa-hond die zijn kaak om de kaak van de krokodil houdt zodat deze niet kan ademen. Een andere hond klemt de staart vast zodat de krokodil hem niet kan vermorzelen. En derde hond valt de zachte buik van de krokodil aan. Eendracht maakt macht en jong geleerd is oud gedaan.

Huisdier duurder dan de baas lief is

Artikel uit: Noord-Hollands Dagblad, januari 2008

Als ik met mijn dochter naar de dokter ga, zal ik hem niet gauw om een spuitje vragen. Met de cavia is dat een ander verhaal. Want dan maak ik er een kosten-batenanalyse van. Voor zo’n beestje van 5 euro ga ik me toch geen dure behandeling op de hals halen?

Dat is nog maar de vraag. Dierenartsen denken daarover genuanceerd. Geld speelt geen hoofdrol als zij moeten beslissen over de behandeling van zieke dieren. Bij een goede kans op genezing, zegt voorzitter Ludo Hellebrekers van de Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde, wordt een verzoek om euthanasie niet als vanzelfsprekend gehonoreerd. Net als mensendokters hebben dierenartsen hun eigen verantwoordelijkheid. Het omgekeerde komt ook voor. De eigenaar van hond, poes of konijn beweegt hemel en aarde om de dierenarts juist van euthanasie af te houden. Kosten noch moeite worden gespaard om het geliefde huisdier in leven te houden. Ook dan kan de dierenarts afwijken van wat de klant wil, als dat in het belang van het dier is. Doorgaans gebeurt dat in goed overleg tussen klant en arts, zegt Hellebrekers. Soms mislukt dat. Een lezeres die anoniem wil blijven uit angst dat zij met haar andere dieren straks nergens meer terecht kan, klaagt bij mij over een weekenddierenarts. De dierenarts zou zonder overleg haar doodzieke konijn toch hebben behandeld. „Mijn konijn had volgens haar een kans van fifty-fifty”, zegt de klant. Maar de behandeling sloeg niet aan. „Ik heb er een slapeloze nacht van gehad”, zegt de klant verontwaardigd, „want ik moest het dier elk uur een medicijn toedienen. Tevergeefs, het konijn kreeg alsnog een spuitje van de dierenarts, die stelt dat er wel sprake was van overleg. „Als klap op de vuurpijl kreeg ik ook nog een gepeperde rekening.” Zoiets kan gebeuren, zegt voorzitter Hellebrekers. „Dierenartsen doen hun uiterste best om dieren beter te maken, maar hebben geen resultaatverplichting. De dierenarts moet voor een behandeling in principe altijd toestemming hebben van de eigenaar. Ook het kostenaspect hoort in die beslissing betrokken te worden. De tarieven lijken misschien hoog, maar dierenartsen zijn niet duur als je hun tarieven afzet tegen de 7-jarige opleiding die zij moeten doorlopen. Daarnaast is een dierenartspraktijk een onderneming. Ook mensenartsen rekenen in het weekeinde een hoger tarief. Maar dat is niet inzichtelijk, want de verzekeraar betaalt de rekening.”
Bezitters van gezelschapsdieren moeten volgens hem de hand in eigen boezem steken. Bij aanschaf van een huisdier zijn zij zich vaak niet bewust wat dat aan zorg en kosten met zich meebrengt. Eigenaren van honden en katten die hoge nota’s vrezen, kunnen zich voor enkele tientjes per maand verzekeren. Dierenbezitters met een smalle beurs kunnen soms een beroep doen op de Dierenbescherming. Er zijn lokale fondsen waarop minima bij onvoorziene omstandigheden een beroep kunnen doen. „Het is geen landelijk beleid”, zegt persvoorlichter Niels Dorland van de Dierenbescherming. „De consument heeft zijn eigen verantwoordelijkheid. Maar wij laten geen dieren aan hun lot over.” De Dierenbescherming maakt, geen onderscheid tussen een goudvis of een hond of kat. In de wet staat dat er een zorgplicht bestaat voor alle dieren die afhankelijk zijn van de mens, verklaart Dorland. Dus als een inspecteur met opsporingsbevoegdheid mij een zieke goudvis door de wc ziet spoelen, krijg ik geheid een boete.
Dorland: „Maar er is ook een grijs gebied. Waar houdt de behandeling van een ziek huisdier op? Er ontstaat een ethisch schaakspel als je voor een hond die nog twee maanden te leven heeft een prothese wilt. Een dierenarts kan daarmee een leuke boterham verdienen, maar moet ook in het belang van het dier handelen. Bij zo’n moeilijke beslissing moet de eigenaar zijn eigen ego opzijzetten. Het gaat om de dierwaardigheid.” Volgens Dorland en Hellebrekers hechten mensen steeds meer waarde aan hun dier. „Als de kwaliteit van het leven van dieren omhoog gaat, hangt daaraan een prijskaartje”, aldus Hellebrekers. Dorland vindt dat de ‘verhumaniserering’ is doorgeslagen. „Dieren zijn geen surrogaat-kinderen. Je hoeft ze geen truitje aan te trekken.” Dus, ook al kost een cavia of konijn bij aanschaf een schijntje, het dier kan later dure zorg nodig hebben. „Het klinkt misschien oubollig”, zegt Dorland, „maar bezint eer ge begint.”

Tim Brouwer de Koning
Meer informatie: www.licg.nl (Landelijk Informatie Centrum Gezelschapsdieren)

VWA waarschuwt voor besmet diervoer

Brief KNMvD:

Geachte collega,
Via de Voedsel en Waren Autoriteit kregen wij een melding over besmet diervoer uit Amerika. De Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) heeft een onderzoek ingesteld naar de dode en zieke honden die voedsel hebben gegeten dat besmet was met aflatoxines.

Het gaat om diervoer van de fabrikant: Diamond Pet Food.

Het besmette diervoer is naar enkele landen van de Europese Unie gedistribueerd.
Wij hopen u voldoende te hebben geïnformeerd.
Met vriendelijke groet,
Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde

De dierenarts is bepaald niet te duur

Uit: Over Dieren, het informatieblad voor de dierenbezitter, uitgave juni, juli, augustus 2006
Is het u al opgevallen? Uw dierenarts verandert. Nee, ik bedoel niet haar nieuwe haarkleur of zijn nieuwe bril. Ik kan beter zeggen: de dierenartsenpraktijk verandert. Langzaam maar zeker verdwijnen de kleine eenmanspraktijken. Die praktijken waar slechts één dierenarts al dan niet geholpen door zijn vrouw, gedurende de hele week zorg draagt voor de huisdieren uit de buurt. Door de steeds grotere hoeveelheid wettelijke verplichtingen waaraan de dierenarts moet voldoen, is het voor de zogenaamde 1-pitter bijna ondoenlijk om van alle markten thuis te zijn. Bovendien is een steeds groter deel van de dierenartsen een vrouw. En net als alle andere vrouwen in ons land werken ook deze graag parttime. En parttime werken in een eenmanspraktijk is wel lastig. Dieren en hun kwalen wachten immers niet tot de kinderen naar school zijn gebracht of in bed liggen.

Schaalvergroting
De trend in de dierenartsenpraktijken is schaalvergroting. Dierenartsenpraktijken worden groter. Er zijn meerdere dierenartsen en assistentes in dienst. Er zijn al verschillende praktijken met dezelfde organisatie en eigenaren, maar met verschillende praktijkpanden door de regio heen. Doordat niet elke dierenarts zich bezig hoeft te houden met zaken als arbeidscontracten, arbo-eisen, milieuwetgeving en ga zo maar door, is er veel meer tijd over voor verdieping. Verdieping van de dierenarts op het gebied waar het toch het meeste om gaat: de ziektekunde van dieren en de mogelijkheden tot genezing. En dat is goed voor uw dier. U wilt toch ook dat uw dierenarts vooral veel af weet van uw dier, de ziekte die hij heeft en van de beste behandeling. Liever dat, dan dat hij een expert is op het gebied van arbo-wetgeving of iets dergelijks.

Hogere kosten
Deze metamorfose van de dierenarts heeft naast de professionalisering en vergroting van de praktijken ook nog een ander gevolg. U zult een hogere nota krijgen van de assistente achter de balie. Dat wil niet zeggen dat de dierenarts meer verdient dan vroeger. Nog steeds zijn dierenartsen in Nederland één van de slechtst betaalde academici. Een dierenarts heeft een zeer lange en zware studie gedaan van minstens zes jaar. Hij moet grote investeringen doen in een praktijkpand, heeft meerdere personeelsleden in dienst, heeft een apotheek met alle verplichtingen die daarbij horen, heeft een operatiekamer, enzovoort. Hij runt eigenlijk een klein ziekenhuis. En dat kost geld. Daarom zijn de prijsstijgingen van de laatste jaren bij de meeste dierenartsenpraktijken bittere noodzaak om het hoofd boven water te houden. Die trend van prijsstijgingen zal zich voortzetten! Er kan, medisch gezien steeds meer voor uw huisdier gedaan worden. U hoeft daarvoor allang niet meer naar ‘Utrecht’. U kunt steeds vaker gewoon bij uw eigen dierenarts terecht voor uitgebreider onderzoek en diepgaande kennis. En dat is prettig. Maar er hangt ook een prijskaartje aan.

Betaalbaar houden
Hoe kunt u nu de medische zorg voor uw dier betaalbaar houden? U kunt een ‘spaarpotje’ aanleggen voor uw hond of kat, maar ook het verzekeren van uw dier is mogelijk. Er zijn tegenwoordig ongevallen- en ziektekostenverzekeringen speciaal voor honden, katten en konijnen. Door een verzekering af te sluiten kunt u zich tegen een redelijke premie indekken voor allerhande onverwachte kosten. Het is de taak van de dierenarts om u tijdens bijvoorbeeld een controleconsult of vaccinatie voor te lichten over de preventie van ziekten of andere problemen bij uw huisdier. U hebt vast wel eens een gesprek gehad met uw dierenarts over de noodzaak van inenten, ontwormen, de voordelen van chippen, van castratie en sterilisatie, noem het maar op. Eigenlijk hoort daar ook een financiële voorlichting bij. Veel dierenartsen wijzen er al op wat uw huisdier kan overkomen en wat daar de financiële gevolgen kunnen zijn. Hopelijk hebt u na dit verhaal (nog) meer respect voor wat een dierenarts allemaal moet kunnen en weten, en begrijpt u ook waarvoor u betaalt. ….

Dit weekend REGIO spoed dienst. Consult alleen op afspraak. (Voor uitgebreide informatie zie Dienstrooster Spoed hieronder)
dinsdag, donderdag	20:00 – 22:30
zaterdag	9:30 – 23:00
zondag	11:00 – 20:00